Nýjar kvöldvökur - 01.04.1956, Síða 13

N. Kv.
DANSAR
45
Svei því ég syrgi hana;
sjáðu hvernig fer:
einhverja dyrgjuna
ætlar guð mér.
Angurljóð:
Þegar á unga aldri.
Lifi ég enn
og leik mér aldri.
Það er stríð í þagnar rann,
þulinn sjóðr af vilja,
að missa þann,
sem mikið er við að skilja.
Blítt lætr veröldin
fölnar fögur fold.
Langt er síðan yndið mitt
var lagt í mold.
Úr sögum:
Farvel, fley
við Sikiley.
Fögrum tjöldum slógu þeir undir
Sámsey.
Mikinn mat til reiddi
maður einn, sem bjó,
kerlingin eyddi,
en karlinn dró.
Barnafjöldinn bóndann temur
í búinu margt að vinna.
Neyðin kennir naktri konu að spinna.
Úti:
Fagurt syngur svanurinn
um sumarlanga tíð;
þá mun lyst að leika sér,
mín liljan fríð!
Fagurt syngur svanurinn.
Fellur dögg
á fagra eik í lundi.
Heilræði:
Gakktu hægt um gleðinnar dyr
og gá að þér;
enginn veit sína ævina fyr
en öll er.
Heims hrörna gæði,
hnignar allt og þver;
leikur líf á þræði,
en lukkan völt er.
Sérhvað hefir sína tíð
svo er að hlæja og gráta.
Hóf er bezt,
hafðu á öllu máta.
Vertu í tungunni trúr,
tryggur og hreinn í lund;
hugsaðu um það, hýr sveinn,
á hverri stund.
Viðlög andlegs efnis:
Dimmt er í heiminum, drottinn minn,
deginum tekur að halla.
Dagur fagur prýðir veröld alla!
Eitt blóm er mjög mætt,
sem mér geðjast að:
Orð drottins ágætt,
því allt græðir það.
Fölnar fold,
fyrnist allt og mæðist;
hold er mold,
hverju sem það klæðist.
Þótt hér á landi væru ort geysimörg
dansakvæði og enn fleiri væru þýdd, er
ekki til nema eitt um íslenzka söguhetju,
Gunnarskvæði, um Gunnar á Hlíðarenda
og síðustu viðskipti hans við Hallgerði
langbrók. Sennilega hefir einnig verið til