Sjómannadagsblaðið - 03.06.1962, Side 13

Á hátíðarstund í Hrafnistu.
vistmannafjöldann og gera rekstur
heimilisins hagkvæmari.
A aldarfjórðungsafmæli þessara
samtaka hljóta ýmsar spurningar að
koma upp í huga manns, ef enn er
staldrað við það markmið þeirra, að
vinna að menningar- og velferðar-
málum sjómannastéttarinnar.
Undir þessa liði heyrir svo fjölda
margt, sem á fullan rétt á nánari at-
hugun.
Eftir þann vetur, sem nú er ný-
liðinn, hlýtur öllum að vera ljóst, að
tryggingar þeirra manna, sem búa
við þá áhættu, sem sjómenn okkar
búa í starfi sínu, eru hættar að vera
kjaramál, eru frekar menningar- og
velferðarmál.
Vegna þess ágreinings, sem ríkir
á milli stéttarfélaga sjómanna, hvaða
leiðir séu heppilegastar á þessu
sviði, er fyllilega athugandi fyrir
samtök Sjómannadagsins, að taka
samræmingar um allt land.
Sama er að segja um sérstakar
tryggingar fyrir þau böm, sem missa
föður sinn í sjóinn, til aðstoðar við
uppeldi þeirra og skólagöngu.
Aukin menntun sjómanna, bæði
þeirra sem lítillar menntunar hafa
notið og eins hinna, sem hafa svo
sérhæfða menntun, að hún nýtist
ekki þegar í land er komið og leita
þarf eftir atvinnu.
Bygging sjómannaheimila fyrir
starfandi sjómenn, sérstaklega hina
yngri, er knýjandi vandamál.
Reykjavíkurborg hefur stigið nú
nýlega glæsilegt byrjunarspor á því
sviði.
Eitt af þeim stéttarfélögum, sem
er innan þessara samtaka, hefur sýnt
athyglisvert framtak, sem ég tel ekki
aðeins mikið félagslegt átak, heldur
menningarauka fyrir stéttina alla.
Þeir hafa af litlum efnum ráðizt í
byggingu sumarbúða, orlofsheimilis,
á landi félagsins í Laugardal, fyrir
félaga sína, konur þeirra og börn.
Þetta framtak vekur spurninguna
um það, hvort landssamtök Sjó-
mannadagsins teldu ekki menningar-
auka að því að koma upp á fögrum
stað sumardvalarstað fyrir sjómenn,
eiginkonur þeirra og börn. Ef nokk-
ur eiginkona á slíkt skilið, þá er það
sjómannskonan, sem verður með
móðurhlutverki sínu að gegna föður-
hlutverkinu líka.
A sjóminjasafn hefur áður verið
minnzt í þessu blaði og í Sjómanna-
blaðinu Víkingi verður síðar rædd
hugmyndin um sjómanna-sparisjóð.
Eg vil ekki ljúka hugleiðingum
þessum öðruvísi en að þakka þeim
brautryðjendum, sem hófu merki
Sjómannadagsins á loft og hafa bor-
ið það fram æ síðan. I því sambandi
vil ég engin nöfn nefna, þótt ærin
ástæða væri til, en saga þessara
samtaka mun geyma nöfn þeirra.
Hver sem velst til starfa fyrir þau
hverju sinni mun að sjálfsögðu
reyna að leysa af hendi sitt starf
eftir beztu getu.
Það hefur verið lán þessara sam-
taka, að hafa átt nóg af fórnfúsu og
óeigingjörnu starfsliði, auk allra
hinna, sem með undirtektum sínum
við hugsjónir dagsins, hafa stutt
starfið með ráðum og dáð.
Mín afmælisósk til samtakanna í
dag er að svo megi einnig verða á
komandi árum.
Pétur Sigurðsson.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 19