Sjómannadagsblaðið - 03.06.1962, Qupperneq 43

Sjómannadagurinn 25 ára
Framhald af bls. 32.
menn og Janus Halldórsson fyrir
matsveina og framreiðslumenn.
Þá talaði Ásgeir Sigurðsson skip-
stjóri fyrir minni Islands, og Friðrik
Halldórsson loftskeytam. fyrir minni
kvenna.
Á milli þess sem ræður og minni
voru flutt, lék ýmist hljómsveit hó-
telsins, ellegar Karlakór Sjómanna
söng. Söngstjóri kórsins var Guð-
mundur Egilsson loftskeytamaður.
Var söngur kórsins fjörugur og vakti
mikinn fögnuð og mestan meðal
þeirra sem vissu hvað undirbúnings-
tíminn hafði verið stuttur. Guð-
mundur söng líka einsöng, og lék á
fiðlu, og allt með prýði og áheyrend-
um til ánægju.
Tvívegis var hlé á útvarpi frá
veizlunni og þá farið með talplötur
í útvarpinu. Var önnur frá vinnu í
togara þegar verið var að innbyrða
vörpu, en hin var samtal milli síld-
veiðiskipa.
I veizlunni mættu allir sigurveg-
ara í íþróttakepni Sjómannadagsins
með verðlaunapeninga sína í barm-
inum. Einn þeirra Erlingur Klem-
ensson, var í veizlunni sæmdur sér-
stökum heiðurspeningi Sjómanna-
dagsins fyrir það að hann tók þátt í
öllum íþróttum dagsins, er þreyttar
voru. Var það sérstakt þrekvirki. þar
sem hver keppnin tók við af annarri
með stuttu eða engu millibili.
Áhrifarík stund var það í veizl-
unni, er Sigurjón Á. Ólafsson alþm.,
form. Sjómannafélags Reykjavíkur,
las upp kveðju í bundnu máli frá há-
öldruðum sjómanni, sem verið hafði
blindur í 40 ár.
Sjómannaveizlan stóð yfir til kl. 3
um nóttina. Var fjör hið mesta er
henni var slitið og voru allir ánægð-
ir, er þeir hurfu heim, eftir því sem
dagblöðin segja frá þessum tíma, og
ánægðastir hefðu forgöngumennirn-
ir getað verið, fyrir hve vel þeim
hafði farið allt vel úr hendi.
Þannig lauk þessum 1. Sjómanna-
degi fyrir aldarfjórðungi síðan. Yf-
irskriftir blaðanna sem út komu eft-
ir daginn voru mjög áberandi um
þessi hátíðahöld. ,,Stórfengleg há-
tíðahöld“. „Virðulegasta og mesta
skrúðganga sem hér hefur sézt.“
„Um 10 þús. manns voru viðstaddir
hátíðahöldin við Leifsstyttuna — o.
s. frv.
Næsta Sjómannadag árið eftir, var
heldur ekki dregið úr því í ummæl-
um blaðanna. Þá mátti sjá yfirskrift-
ir eins og þessa. „Sjómannahátíða-
höld um allt land“. „Gífurlegur
mannfjöldi tók þátt í hátíðahöldun-
um hér í Reykjavík.“ „í Reykjavík
voru hátíðahöldin ennþá stórfengi-
legri en í fyrra.“ „Sjómennskusýn-
ingin í Markaðsskólanum vekur
mjög mikla eftirtekt.11
Þannig varð Sjómannadagurinn
strax í upphafi einn af aðalhátíðis-
dögum ársins, sessi sem dagurinn
hefur haldið öll þessi ár.
Fyrsti Sjómanndagurinn og allur
undirbúningur við stofnun hans
sýndi, hvers íslenzka sjómannastétt-
in var megnug, þegar hún tók hönd-
um saman til að koma hugðarefnum
sínum í framkvæmd, og þetta gátu
sjómennimir einsamlir og óstuddir
strax í byrjun, og það þótt flestir
þeir sjómenn, sem að þessu unnu,
bæði innan Sjómannadags, væru
starfandi sjómenn, sem oft voru
langdvölum að heiman.
Vekti fyrsti Sjómannadagurinn at-
hygli, var það ekki síður með þann
næsta. Þá sýndu sjómennirnir það
stórfellda afrek, að stofna til sýn-
ingar þeirrar um þróun íslenzkra
sjávarútvegsmála, sem hafinn var
undirbúningur að fyrsta Sjómanna-
daginn, og var þetta, að margra áliti,
einhver bezta og eftirtektarverðasta
sýning fyrir almenning, sem hér
hafði verið háð.
Fyrst var aðeins gert ráð fyrir að
hafa sýninguna opna um hálfsmán-
aðarskeið, en niðurstaðan varð sú,
að sýningin var opin um tveggja
mánaða skeið við mikla aðsókn. Hið
opinbera studdi þessa menningar-
viðleitni Sjómannadagssamtakanna
með myndarlegu fjárframlagi, en
sjálfir lögðu sjómennirnir fram gíf-
urlega vinnu til að gera sýninguna
sem bezt úr garði.
Þessi sýning gaf tilefni til þess, að
Sjómannadagssamtökin fengu því
áorkað, við ríkisstjórn og Alþingi,
að hafinn var undirbúningur að
stofnun sjóminjasafns, og fyrir til-
stuðlan samtakanna veitti Alþingi
árlegt fjárframlag í þessu skyni, og
Borgaryfirvöld og ríkisvald á þessu 25 ára tímabili hafa ávallt greitt með mikilli
velvild fyrir öllum framgangi Sjómannadagsins, en lengstan tíma samfellt mætt á
velvild Olafs Thors, forsætisráðherra. Hann er hér meðal aldraðra sjómanna, sem
heiðraðir voru 1960.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 49