Sjómannadagsblaðið - 01.06.1985, Qupperneq 28

Suður á vertíð
Fyrir mér er staðurinn þó einkum
síldarbær. Bær með miklum plönum
og bólverki og ég byrjaði strax að
vinna í síldinni, eins og allir aðrir.
Þetta var hinsvegar fyrst og fremst
sumarvinna, þannig að um tvítugt fór
ég að fara suður til Reykjavíkurá ver-
tíðir og var á svonefndum útilegubát-
um á línu og netum. Ég var þarna á
BIRNI JÓNSSYNI, sem var einn
Svíþjóðarbátanna, svonefndu, en bát-
urinn var skírður eftir Birni í Ána-
naustum, kunnum skútuskipstjóra úr
Vesturbænum, sem síðar var Iengi
með línuveiðarann SIGRÍÐI. Jón
Bjömsson, skipstjóri, sonur hans átti
skipið og gerði það út, en Björn sonur
hans var tekinn við skipstjórninni er
ég réðist þangað. Einnig var ég á
GUÐMUNDI ÞÓRÐARSYNI eina
vertíð með Haraldi Ágústssyni, þeim
kunna aflamanni, sem núna er
skipstjóri á SIGURÐI.
GUÐMUNDUR ÞÓRÐARSON
var á þeirri tíð eitthvert stærsta og
glæsilegasta fiskiskipið í bátaflotan-
um, þótt eigi þætti hann líklega stór
núna, eftir að bátarnir fóru að stækka
fyrir alvöru. Einhver sagði mér að
Gumundur Þórðarson hefði borið
270 tonn, sem þætti víst ekki mikið
núna, og þegar fyrsta síldarskipið,
sem þyggt var yfir, ELDBORGIN,
kom með 550 lestir að landi úr einni
veiðiferð, þótti það ótrúlega mikill
afli og um það var fjallað í fjölmiðl-
um. Nú landa stærstu skipin um 1600
lestum, þannig að þátarnir hafa
stækkað.
Af Guðmundi Þórðarsyni er það
að segja, að hann var rifinn fyrir
nokkrum árum, eftir að hann svaraði
ekki lengurkröfum tímans.
Ég hélt þessum sið nokkuð lengi,
að vinna í síldinni á sumrin, og var
verkstjóri við síldarsöltun seinast, en
svo dreif ég mig í Stýrimannaskólann
og lauk þar hinu Meira fiskimanna-
prófi, eins og það hét þá, eða árið
1964. Reyndar hefi ég sleppt því hér,
að ég átti einnig og gerði út trillu frá
Raufarhöfn í nokkur ár, en það þótti
sjálfsagt mál í þeim bæ og þykir sjálf-
sagt enn. Og þannig gekk þetta í
nokkur ár, en eftir að síldin hætti, eða
síldin var farin frá Raufinni, var sjó-
mennskan aðalstarfið. Ég réði mig
síðan sem stýrimann á ÓSKAR
HALLDÓRSSON. Þar var ég í
Ijögur ár, en síðan skipstjóri þar í 10
ár eða svo á loðnu og síld og eitthvað
á netum. Það var á þeim árum, sem
fslendingar veiddu síld í Norðursjó
og lönduðu einkum í Danmörku, en
lítið var að hafa fyrir skipin heima,
eftir að síldarstofnamir hrundu.
Einnig fiskuðum við síld við strendur
Bandaríkjanna og lönduðum þá í
einhverja pramma, utan við þrjár
mílurnar, til að fylgja lögum, en
aflanum var landað á Long Island og
síðarí Gloster.
Síldveiði og loðnuveiði
á ýmsum skipum —
á ýmsum stöðum
Síldarævintýrinu, sem gjarnan er
kennt við Norðursjóinn, lauk árið
1975, en þá urðu breytingar á fisk-
veiðilögsögunni og fleiru. Þá virtust
28 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ