Sjómannadagsblaðið - 01.06.1985, Blaðsíða 33

Forsíðumyndin sýnir þegar verið
er að vinna við Hlöðuvita við sunn-
anverða Breiðdalsvík, en vitinn varð
fyrir skemmdum er hann fékk á sig
brotsjó 23. mars árið 1972.
Þyrla var notuð til þess að flytja
steypuna út í vitann, samtals 120
tonn, en ljósbúnaður vitans var fjar-
lægður á meðan steypunni var hellt
niður í vitahúsið, sem þar eftir var
heilsteypt að verulegu leyti. Auk þess
voru á sínum tíma járnbindingar
boraðar niður í skerið (Hlöðu), en
menn töldu að vitinn þyldi ágang
sjávar betur, þegar hann gat eigi Ieng-
ur „flotið" upp.
En hvað um það. Hinn 22. janúar
árið 1984 gekk mikið veður yfir land-
ið og í hafrótinu fékk vitinn á sig
brotsjó og féll þá vitahúsið, (sjá
mynd) og eins og sjá má, er vitahúsið
Sjávaríns
regin kraftur
að heita má í einu lagi á skerinu.
Vitatuminn var 13 metra hár, byggð-
urárið 1958.
Þykir með ólíkindum að svo öflug-
ur viti, skyldi ekki standa á skerinu,
en vitahúsið stóð um 13 metra yfir
sjó, eða eins og hann stæði ofan á
fjögurra hæða húsi.
Erfitterað segjatil um hversu mik-
ið högg svona vitahús má þola, en
ljóst er þó að sjávarins regin kraftur er
mikill, að hrifsa burtu steypta ein-
ingu, sem vegur 150—200 lestir.
Fróðir menn segja að aflið í brotsjó
sé óþekkt, því það þarf marga sam-
verkandi þætti til þess að efna í þau
Streitisviti, var reistur í fyrra og mun hann
koma í staðinn fyrir Hlöðuvita, en þarna er
vandrötuð siglingaleið milli skerja, og því
örðugt að ferðast án vita, var því lagt allt
kapp á að koma upp vita fyrir veturinn, það
tókst, enda er vitinn á fjölfarinni siglinga-
leið.
ólög, er skaða valda. Menn þekkja
það af sjónum að stundum er því lík-
ast að skip hafi orðið fyrir fallbyssu-
skoti, skemmdir eru á mjög takmörk-
uðu svæði, og svo er auðvitað allt þar
á milli.
Annar skerjaviti fór einnig í hafróti.
Sá hafði staðið í nær hálfa öld, en það
var vitinn í Miðfjarðarskeri í Borgar-
firði. Menn töldu vitann á nokkuð
öruggum stað, þegar hann var reistur.
Ölduhæð
Ekki er vitað með vissu hver öldu-
hæðin var þegar Hlöðuvita tók af, eða
þegar Miðfjarðarskersvitinn brotn-
aði, 5. janúar árið 1984. Ölduhæð
mældist þá við Garðskaga (öldumæl-
ir) 13 metrar og gera menn ráð fyrir
að öldutoppar hafi getað náð 18—19
metra hæð í Borgarfirði.
Um ölduhæð þegar hlöðuviti fór,
hafa menn einnig reynt- að gera sér
grein fyrir. Öldumælar fyrir austan
sýndu um 13 metra ölduhæð, en
sammála eru menn um að annað eins
hafrót hafi ekki lengi gert á þessum
slóðum. Er talið líklegt að öldutopp-
ar hafi náð 17—18 metra hæð við
Hlöðu.
Miöfjarðarsker. Öldubrjótur, sérhannaöur var fyrir framan vit-
ann og hann í nokkru bergskjóli. Myndin sýnir hvernig umhorfs
var er menn komust þangað út til þess að kanna vegsummerki.
Hlöðuviti eftir brotsjóinn. Ef myndin er borin saman við
forsíðumyndina, sést að hafaldan hefur í bókstaflegum skilningi
rifið vitann „upp með rótum“.
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 33