Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Blaðsíða 30

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Blaðsíða 30
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 28 undanþágu og engin umsóknareyðu- blöð til, þar sem vissar grunnupplýs- ingar voru skráðar. Skipuð hafði verið fimm manna nefnd undir forystu Kristins Gunnars- sonar frá Samgönguráðuneytinu til þess að koma lagi á þetta og tók ég sæti í henni þegar Ingólfur Ingólfsson, forveri minni í formannssæti Vél- stjórafélags Islands, veiktist á árinu 1983. Aðrir í nefndinni voru Jónas Haraldsson frá LIU og skólameistarar Stýrimannaskólans og Vélskólans, þeir Jónas Sigurðsson og Andrés Guð- jónsson. Man ég að á fyrsta fundinum sem ég sótti streymdu umsóknir inn í ýmsu formi og sumar aðeins munn- lega. Minnisstæðust er mér samt ein sem skrifuð var á gamlan bíómiða! Engin gerðabók var haldin, heldur sögðu menn aðeins „já“ eða „nei“ til skiptis. En langflestum var hleypt í gegn, enda bara um málamyndafundi að ræða. Þegar ég fór að kynna mér nánar hvernig þessar veitingar höfðu verið komst ég að því að eitt sinn höfðu þúsund undanþágur verið veittar til vélstjórnar á sex mánaða tímabili. Þar af voru 770 til manna sem engin rétt- indi höfðu, enga reynslu - komu í þetta beint af götunni. En ljóst var að þetta ástand varð ekki lagt af á einum degi - það segir sig sjálft. Flotinn hefði stöðvast. En þarna var ákveðið að koma á fót sérstökum réttindanám- skeiðum og áttu þeir rétt á að taka þátt í því sem verið höfðu í starfi 24 mán- uði. Námið var ein önn og út úr því fengu þeir 1000 ha. réttindi. Þarna var eðlilegur námstími styttur um líklega 75% út á þennan siglingatíma sem menn höfðu. En á einhverju varð að byggja, einhvers staðar varð að byrja. Stýrimannaskólinn var með svipuð námskeið og þar var tíminn styttur um hér um bil helming. En síðan hafa þessi mál lagast og þróast og eru nú komin í gott horf. Við komum að þessu á síðasta aðalfundi okkar og ef við lítum á yfirvélstjórana fyrstu 6 mánuði liðins árs, þá eru þeir sem gegna því starfi gegn á undan- þágu ekki nema rúm 3% af stöðu- gildafjölda. Aðeins lítill hluti af vél- stjórum almennt starfa á undanþágu og þeir þurfa að uppfylla viss skilyrði til þess að þeim sé veitt undanþága. Engir sinna vélstjórn núna sem ekkert hafa. Lægsta gráðan, sem er vélavörð- ur, byggir á fjögurra mánaða nám- skeiði og fæst undanþága til að vera vélavörður í flestum tilfellum gegn yfirlýsingu um að viðkomandi muni fara í nám innan ákveðins tíma og ljúka því. Umsóknir þarf að útfylla á sérstökum eyðublöðum. Eg er nokkuð hreykinn af því að nýlega sá ég í fréttabréfi LÍÚ að þeir eru stoltir af hve hér hefur vel til tekist, en áður höfðu þeir vantrú á að koma mætti góðu lagi á þetta. Eg vil láta þess getið að við höfum verið sérstaklega heppn- ir með formanninn fyrir nefndinni sem sér um þetta, sem er Magnús Jó- hannesson fyrrum siglingamála- stjóri.“ Undirbúningur kvótakerfisins „Fleiri stórmál voru á döfinni í upp- hafi ferils míns. Þegar ég byrjaði hérna var verið að vinna að undirbún- ingi kvótakerfisins, en það á upphaf sitt að rekja til tillögu á Fiskiþingi 1983. Upphafið var að Sjávarútvegs- ráðuneytið skipaði stóra og mikla nefnd sem lagði meginlínurnar, en síðan var það þriggja manna nefnd sem útfærði þær í smærri atriðum. I kringum þetta var mikil vinna. Ætlast var til að sjómannasamtökin legðu til einn mann í þriggja manna nefndina, LÍÚ annan og loks Sjávarútvegsráðu- neytið þann þriðja, sem jafnframt var formaður. Að beiðni Guðjóns A. Kristjánssonar og Óskars Vigfússonar tók ég þarna sæti. Starf okkar fólst í að fara yfir hvert einasta skip, átta sig á hve það hefði aflað mikið og meta frátafir, t.d. vegna vélarbilana. Þá varð að ætla þeim afla. Við unnum þetta upp, Kristján Ragn- arsson, Stefán Þórarinsson (sem þá var í Sjávarútvegsráðuneytinu) og ég. Þetta tók einhverja mánuði og flest kvöld eftir vinnu hittumst við vegna þessa starfs og sátum til kl. 19-20 og allar helgar að auki. Okkur fannst það bera merki um að við hefðum unnið vel að við fengum ekki eina einustu kæru á okkur, þótt um afar viðkvæm mál væri að ræða og miklir hagsmunir í húfi. Það er ekkert leyndarmál að ég hef stutt kvótakerfið allt frá upphafi og það er sannfæring mín að það sé skyn- samlegasta veiðistýringin. Því til áréttingar vil ég geta um að við ís- lendingar höfum mikið verið að sækja í úthafsrækju, karfa á Reykjaneshrygg og í Smuguna frægu. Það er sannfær- ing mín að hefðum við ekki haft þetta kerfi og verið enn í samkeppnis- eða skrapdagakerfinu, sem byggðist á að ná sem mestum hlut úr tilteknum heildarafla, þá hefði enginn gefið sig að öðrum veiðum en þeim hefð- bundnu. Hitt er engin launung að kvótakerf- ið hefur sína galla og ber þá fyrst að telja þær sölur sem tíðkast hafa á óveiddum fiski. En ég segi fyrir mína parta að ef við leyfum ekki millifærsl- una mun kerfið ekki virka eins og það á að virka. Þá næst ekki út úr því hámarkshagkvæmni. Mér hafa fundist viðbrögð LÍÚ varðandi söluna á óveidda fiskinum og þáttöku sjó- manna í henni ákaflega óskynsamleg. Það er vegna þess að þeir hafa verið að ala upp í útgerðarmönnum að brjóta gildandi kjarasamninga. Ef ég sem formaður hér í Vélstjórafélaginu væri að gefa út ákveðna stefnu varð- andi einhver mál, þá ætlaðist ég frekar til að mínir menn færu eftir henni. Það sama á við um útgerðarmenn. Þeir hljóta að fara eftir því sem þeirra for- ysta er að segja. Þannig hafa þessi mál orðið miklu erfiðari en þurft hefði að vera.“ Aukið ábyrgðarsvið yfirvélstjóra „Af því sem helst hefur verið að ger- ast í málum okkar vélstjóra að undan- förnu er það að við höfum verið að ræða við útgerðarmenn um breytingu á ábyrgðarsviði yfirvélstjóra um borð í skipunum. Fyrir um ári unnum við í samstarfi við útgerðarmenn starfslýs- ingu fyrir vélstjóra fiskiskipa. Þar er gert ráð fyrir að yfirvélstjóri beri í meginatriðum ábyrgð á öllu viðhaldi um borð. Þetta er þó ekki allskostar okkar uppfinning. Ég hef sótt fundi samtaka norrænna vélstjóra frá því 1979 og fyrir þrem eða fjórum árum tóku Dan- ir þessa skipan upp - varðandi kaup- skipin. Þessi tilhögun hefur tekist mjög vel hjá þeim og ég er ekki í vafa um að hið sama á við um okkar menn. Það er vegna þess að viðhaldskostn- aður um borð í fiskiskipi er í kringum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.