Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Blaðsíða 45

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Blaðsíða 45
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 43 S „Eg veit oft ekki af fyrr en hugmyndir mínar eru orðnar að veruleika!“ Heimsókn til Jósafats Hinrikssonar iðnrekanda sem komið hefur upp glæsilegasta sjóminjasafni landsins í höfuðstöðvum fyrirtækis síns að Súðarvogi 4 í Reykjavík JósafatHinriksson og ritstjóri Sjómannadagsblaðsins skoða ,,Eldsmiðjuna“ semfaðir Jósafats, Hinrik Hjaltason, stofnaði árið 1926 á Neskaupstað. (Ljósm. Sjómannadags- blaðið t Björn Pálsson) Uppi á lofti í norðurenda stór- byggingar þeirrar sem hýsir umsvif Jósafats Hinriksson- ar iðnrekanda að Súðarvogi 4 í Reykjavík hefur á fimm og hálfu ári orðið til glæsilegasta sjóminja- og smiðjumunasafn landsins, en það var opnað haustið 1988. Þeir sem heimsækja safnið leggja fyrst leið sína upp hringstiga í allháum gler- turni og þegar upp kemur blasir safnið við - og vekur þegar furðu vegna stærðar og fjölbreytni. Sjó- mannadagsblaðið sótti Jósafat heim og margs þurfti að spyrja: Hvernig hefur einstaklingur haft burði til að koma öðru eins safni upp af eigin rammleik, bæði hvað varðar þá óhemju vinnu og fjármuni sem þetta hefur kostað? Þá eru þær spurningar ekki fáar sem sjálfir safngripirnir vekja en ekki nema örfáu gefst tóm til að fá svarað eða lýsa í þessu spjalli. „Safnið opnaði ég með viðhöfn þann 15. október 1988 á aldarafmæli föður míns, Hinriks Hjaltasonar járnsmiðs og vélstjóra í Neskaupstað," segir Jós- afat Hinriksson. „Þetta var eftirminni- legur dagur því margt fyrirmanna í þjóðlífinu sótti mig þá heim og gæti ég talið mörg þekkt nöfn. Þar sem safnið er helgað minningu föður míns er ekki fráleitt að byija á að benda á smiðju hans sem ég hef endurreist í fullri stærð hérna inni. Þar er því ekki um neitt „módek' að ræða. Mikill hluti smiðjunnar er auk þess sá upp- runalegi, svo sem skiltið yfir dyrunum „Eldsmiðjan - 1926“. Ég fékk líka dyrnar úr gömlu smiðjunni hans, smíðabekkina og flestöll verkfærin sem hann notaði við smíðarnar, en verkfærin smíðaði hann yfirleitt sjálf- ur. Þá eru upprunalegu vinnubekkirnir hans hér, steðjinn hans og meira að segja síðasta vinnusvuntan! Á verk- stæðinu getur líka að líta tvær stórar, handknúnar borvélar, sem hvergi er að finna lengur það ég best veit. Faðir minn var fæddur á Eyri í Skötufirði við ísafjarðardjúp, en flutti til ísafjarðar og lærði smíðar hjá Sig- mundi Kristjánssyni 1905-1909. Eftir það starfaði hann hjá Ásgeirsverslun sem járnsmiður og að viðhaldi 1910- 1914 og starfaði um skeið í vélsmiðju Jens Hansen Jessens þess sem setti fyrstu vélina í íslenskan bát, Stanley, árið 1902. Pabbi var frábær smiður og fyrir sveinsstykkið sitt, fjölnota töng, hlaut hann sérstakt heiðursskjal á iðn- sýningu þeirri sem haldin var í Reykjavík á aldarafmæli Jóns Sig- urðssonar 1911. Ég á hér bæði teikn- ingu af þessari töng og mynd af heið- ursskjalinu. Faðir minn var í fyrsta árganginum sem innritaðist í Vél- stjóraskólann 1915 og lauk þaðan prófi 1917. Hann bjó eftir það í Reykjavík að Barónsstíg 10 eða til ársins 1926 þegar fjölskyldan fluttist austur á Neskaupstað og þar starfaði hann alla tíð síðan. Ég var þá tveggja ára, en ég er fæddur þann 21. júní 1924.“ „Ég hef aldrei sótt um vinnu á ævi minni“ „Svo ég segi dálítið af ferli mínum, þá fór ég snemma að vinna. Ég var 7 eða 8 ára þegar ég tók að vinna við salt- fiskbreiðslu og í smiðju föður míns, en þar lærði ég að lóða og önnur smíðastörf. Seinna lá leiðin á sjóinn. Ég var þá 13 ára. Fyrsti útgerðarmað- urinn var vinur minn Lúðvík Jóseps- son sem þá gerði út línubátinn Enok fyrir austan og því þótti mér fara vel á að fá hann til að opna safnið hérna formlega 1988. Ég lauk hinu minna mótóristaprófi í i F w \ 'jrmgm ilfl
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.