Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Síða 45

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1994, Síða 45
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 43 S „Eg veit oft ekki af fyrr en hugmyndir mínar eru orðnar að veruleika!“ Heimsókn til Jósafats Hinrikssonar iðnrekanda sem komið hefur upp glæsilegasta sjóminjasafni landsins í höfuðstöðvum fyrirtækis síns að Súðarvogi 4 í Reykjavík JósafatHinriksson og ritstjóri Sjómannadagsblaðsins skoða ,,Eldsmiðjuna“ semfaðir Jósafats, Hinrik Hjaltason, stofnaði árið 1926 á Neskaupstað. (Ljósm. Sjómannadags- blaðið t Björn Pálsson) Uppi á lofti í norðurenda stór- byggingar þeirrar sem hýsir umsvif Jósafats Hinriksson- ar iðnrekanda að Súðarvogi 4 í Reykjavík hefur á fimm og hálfu ári orðið til glæsilegasta sjóminja- og smiðjumunasafn landsins, en það var opnað haustið 1988. Þeir sem heimsækja safnið leggja fyrst leið sína upp hringstiga í allháum gler- turni og þegar upp kemur blasir safnið við - og vekur þegar furðu vegna stærðar og fjölbreytni. Sjó- mannadagsblaðið sótti Jósafat heim og margs þurfti að spyrja: Hvernig hefur einstaklingur haft burði til að koma öðru eins safni upp af eigin rammleik, bæði hvað varðar þá óhemju vinnu og fjármuni sem þetta hefur kostað? Þá eru þær spurningar ekki fáar sem sjálfir safngripirnir vekja en ekki nema örfáu gefst tóm til að fá svarað eða lýsa í þessu spjalli. „Safnið opnaði ég með viðhöfn þann 15. október 1988 á aldarafmæli föður míns, Hinriks Hjaltasonar járnsmiðs og vélstjóra í Neskaupstað," segir Jós- afat Hinriksson. „Þetta var eftirminni- legur dagur því margt fyrirmanna í þjóðlífinu sótti mig þá heim og gæti ég talið mörg þekkt nöfn. Þar sem safnið er helgað minningu föður míns er ekki fráleitt að byija á að benda á smiðju hans sem ég hef endurreist í fullri stærð hérna inni. Þar er því ekki um neitt „módek' að ræða. Mikill hluti smiðjunnar er auk þess sá upp- runalegi, svo sem skiltið yfir dyrunum „Eldsmiðjan - 1926“. Ég fékk líka dyrnar úr gömlu smiðjunni hans, smíðabekkina og flestöll verkfærin sem hann notaði við smíðarnar, en verkfærin smíðaði hann yfirleitt sjálf- ur. Þá eru upprunalegu vinnubekkirnir hans hér, steðjinn hans og meira að segja síðasta vinnusvuntan! Á verk- stæðinu getur líka að líta tvær stórar, handknúnar borvélar, sem hvergi er að finna lengur það ég best veit. Faðir minn var fæddur á Eyri í Skötufirði við ísafjarðardjúp, en flutti til ísafjarðar og lærði smíðar hjá Sig- mundi Kristjánssyni 1905-1909. Eftir það starfaði hann hjá Ásgeirsverslun sem járnsmiður og að viðhaldi 1910- 1914 og starfaði um skeið í vélsmiðju Jens Hansen Jessens þess sem setti fyrstu vélina í íslenskan bát, Stanley, árið 1902. Pabbi var frábær smiður og fyrir sveinsstykkið sitt, fjölnota töng, hlaut hann sérstakt heiðursskjal á iðn- sýningu þeirri sem haldin var í Reykjavík á aldarafmæli Jóns Sig- urðssonar 1911. Ég á hér bæði teikn- ingu af þessari töng og mynd af heið- ursskjalinu. Faðir minn var í fyrsta árganginum sem innritaðist í Vél- stjóraskólann 1915 og lauk þaðan prófi 1917. Hann bjó eftir það í Reykjavík að Barónsstíg 10 eða til ársins 1926 þegar fjölskyldan fluttist austur á Neskaupstað og þar starfaði hann alla tíð síðan. Ég var þá tveggja ára, en ég er fæddur þann 21. júní 1924.“ „Ég hef aldrei sótt um vinnu á ævi minni“ „Svo ég segi dálítið af ferli mínum, þá fór ég snemma að vinna. Ég var 7 eða 8 ára þegar ég tók að vinna við salt- fiskbreiðslu og í smiðju föður míns, en þar lærði ég að lóða og önnur smíðastörf. Seinna lá leiðin á sjóinn. Ég var þá 13 ára. Fyrsti útgerðarmað- urinn var vinur minn Lúðvík Jóseps- son sem þá gerði út línubátinn Enok fyrir austan og því þótti mér fara vel á að fá hann til að opna safnið hérna formlega 1988. Ég lauk hinu minna mótóristaprófi í i F w \ 'jrmgm ilfl
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110

x

Sjómannadagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.