Eimreiðin - 01.04.1928, Qupperneq 19

eimreiðin KAIRO-FÖR 115
litsmenn (passaeftirlitsmenn, tollmenn o. fl.) standa alveg ráða-
lausir, þegar svo óvenjulegan atburð ber að höndum, að ferða-
menn fari út af venjulegri leið. Þeir vita ekkert, hvað þeir
eiga að gera, hver vísar frá sér, og enginn þorir neinu. Við
tentum því í óþarfa vafningum við landgönguna og gekk treg-
lega, þangað til við náðum í Englending, sem greiddi úr mál-
wu á svipstundu.
Loks komumst við í bifreiðarnar. Þrent fór í nýjan Ford-
vasn, en við fjögur í gamlan og sligaðan »Buick«. Nú var ekið
til Súez eftir uppbygðum granda, en sjór á báðar hliðar. Það
var 10 mínútna ferð. Súez er smábær í austurlenzkum stíl.
Margs konar fólk er þar og þjark og þrengsli hvar sem kem-
ur, eins og gerist þar um slóðir. Við staðnæmdumst við búð
bifreiðarmanns, bjuggum um okkur, tókum benzín o. s. frv.
í þeirri bifreiðarstöð var ýmislegt girnilegt á boðstólum, t. d.
ískaldir drykkir og egyfzkir forngripir (svokallaðir!). Klukkan
Var orðin hálf sjö og farið að skyggja, þegar við loksins kom-
umst af stað. Undir eins og út fyrir bæinn kom, tók við evði-
^örkin, rauðgul sandauðn, eins langt og augað eygði í allar
fttir. Þegar dimdi, urðum við þess varir, að við í Buickvagn-
lnum höfðum engin ljós. Fordvagninn var líka ljóslaus, en
öifreiðarstjóri hans hafði lítinn ljóskastara meðferðis, og við
öjörguóumst svo öll við ljósið af honum. Út úr bænum og
alllengi eftir það ókum við eftir upphleyptum vegi, er
siáanlega var ekki annað en hryggur, sem var mokaður upp
Ur sandinum beggja megin frá. Þetta var fullgóður vegur,
e°da veðst þar ekki upp af rigningunum. Nú fór að dimma
^ieir og var brátt almyrkt, en stjörnuljóst var vel, því himin-
ltln var heiður eins og oftast þar um slóðir. Með sólarlaginu
kólnaði snögglega og þó meir, eftir því sem leið á kvöldið.
Eftir á að gizka þriggja fjórðunga stundar keyrslu brá okkur
Wtilega í þrún við það, að báðar bifreiðarnar óku alt í einu
^Vert út af veginum og út á koldimman sandinn, þar sem
eJiki sást fyrir neinum vegi. Og ekki nóg með það, heldur
fóru þær nij ag hringsóla í allar áttir, og var ekki öðru lík-
ara en að báðir bílstjórar væru farnir að villast. Bílstjórinn
°kkar í Buickvagninum, sem sagðist vera Armeníumaður og
te'aði ítölsku og nauðalítið í ensku, varð svarafár, þegar við