Eimreiðin - 01.04.1928, Blaðsíða 49

ElHREIÐIN
HLUTVERK KIRK]UNNAR
145
testamentið var ritað á hebresku og Nýja-testamentið á grísku.
^ar sem nú biblían var álitin óskeikul uppspretta allrar trúar-
legrar þekkingar, þá var það nauðsynlegt að hafa nákvæma
bekkingu á grísku og hebresku til að geta lesið bæði testa-
mentin. Latnesku kirkjufeðurnir rituðu á latínu, og allar kenslu-
t'ækur liðinna alda í guðfræði voru ritaðar á latínu. Þess
Ve2na urðu menn að kunna latínu. Og enn má geta þess, að
^úarjátningarnar höfðu verið fullgerðar á liðnum öldum;
menn gerðu ekki ráð fyrir neinum nýjum viðbótum eða breyt-
m9um. Þess vegna urðu guðfræðinemar að hafa nákvæma,
sögulega þekking á þeim tímabilum, sem trúarjátningarnar
Voru samdar á. í byrjun síðustu aldar lagðist notkun latín-
Unuar smám saman niður, og nýrri málin komu í staðinn. Það
yarð tízka að nota frönsku, þýzku og ensku. Og með þekk-
m8Unni á nýrri málunum öðluðust menn einnig þekking á
bókmentum hinna síðari tíma.
Ef þetta nægilegt? Vér Ameríkumenn og nokkurir yðar
^orðurálfubúa eru teknir að sannfærast um, að þetta sé
ekki nægilegt. Leikmenn hafa alment mjög lítinn áhuga á
jblíuskýringum. Það skiftir þá ekki miklu, hvort fyrsta Móse-
bók
var rituð af Móse, eða hvort Páll skrifaði Hirðisbréfin.
^kugamál þeirra eru langtum raunverulegra eðlis. Þeir lifa
* háværri hagsmunabaráttu, sem hamingju þeirra hvað
eitlr annað stafar ógn af. Ef þeir eru menn með fullu viti,
. a teir sig mestu skifta, hvað rétt sé og hvað sé rangt, en
1 þeirra augum kemur slíkt ekkert við trúarjátning frá fjórðu
heldur mannlegum vandamálum tuttugustu aldarinnar. Vér
°‘Um spurt sjálfa oss, hvort ungur guðfræðingur ætti ekki
g kafa þekking á slíkum málum, að minsta kosti bóklega.
,ekki Þjóðfélagsfræði þýðingarmeiri en hebreska, og hag-
æo1 mikilvægari en gríska? Vér erum farnir að halda, að
Sy? So- Því að þegar öllu er á botninn hvolft, skiftir það
1 mestu máli að hafa öðlast mikinn og ágætan lærdóm,
I 3 ^ótt t>að kunni að vera æskilegt, heldur hitt, að vera
um að glíma við verkefni og vandamál hins daglega lífs.
enn burfa hjálpar við. Það þarf að hrífa þá úr áhyggjum
0rvænting, og vekja þeim kjark og von. Það þarf að skera
mein þjóðfélagsins burt, efla réttlætið í mannfélaginu, og
10