Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1928, Side 80

Eimreiðin - 01.04.1928, Side 80
176 BJARTSVNN ÖLDUNGUR eimreiðiN stæður skírskota til þessa eðlis manna, en þegar það gerist, segir þetta eðli fljótt til sín. Gefið gaum að hetju- og fórnar- lund manna, þegar eldsvoða ber að höndum, skipskaða eða námuslys. Gefið gaum að svörum almennings við hinum og öðrum óvæntum mannúðarmálaleitunum. Slíkar hjálparumleit- anir eru enganveginn bundnar við hina skelfilegu styrjaldar- tíma eingöngu, þó að mannúðarverkin séu á hinn bóginn einU björtu blysin í hinu hryllilega myrkri hernaðarins. Þriðja ástæðan til bjartsýni minnar er sú, að mannkynið er loksins farið að láta sér skiljast, að það er ekki einangrað í alheiminum. Leiðbeiningar og rannsóknir á sviði þeirrar vís- indagreinar, sem að vísu er ung enn og lítt vinsæl, eru að færa mannkyninu heim sanninn um þetta. Oss er að skill' ast, að vér erum hér á ferð um stundarsakir og líf vort her aðeins örlítið brot af voldugri andlegri tilveru, þar sem er fyrir ótölulegur fjöldi af verum, sem eru gæddar vitsmunum, mætti og kærleika, og ofvaxnar jarðneskum skilningi vorum- Þessar verur vaka yfir oss og hjálpa oss til hins ýtrasta. Ver erum að byrja að komast í samband við þær, en þær hafa ávalt verið meira eða minna í sambandi við oss. Það hefur verið vakað yfir sögu mannkynsins meira en oss grunar. Vfir* sjónum heilla þjóða hefur jafnvel verið snúið til góðs. Vafa- laust höfum vér valdið tjóni með stjórnleysi voru og ástríðum og berum ábyrgðina fyrir mörg og þung afglöp. En því bet- ur sem vér skiljum alla fyrirhöfn þeirra vor vegna, og bvl nánar sem vér lærum að meta, hve mikilvægar þær teþa þessa stuttu jarðvist vora, því færri verða tálmanirnar á veg> þeirra, og því fúsari verðum vér til þess að vera í samvinnu við þær um að koma áformum hins mikla höfundar í fraIIJ kvæmd. Hjálpin er gagnkvæm. Hún er ekki einhliða. Ver getum hjálpað þeim dálítið, eins og þær geta hjálpað oss mikið. Þær eru ekki fullkomnar og algerar án vor. Vér erum öll ein fjölskylda, og smámsaman lærist oss að kynnast hve öðru betur. Sv. 5.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.