Eimreiðin - 01.04.1928, Qupperneq 80

176
BJARTSVNN ÖLDUNGUR
eimreiðiN
stæður skírskota til þessa eðlis manna, en þegar það gerist,
segir þetta eðli fljótt til sín. Gefið gaum að hetju- og fórnar-
lund manna, þegar eldsvoða ber að höndum, skipskaða eða
námuslys. Gefið gaum að svörum almennings við hinum og
öðrum óvæntum mannúðarmálaleitunum. Slíkar hjálparumleit-
anir eru enganveginn bundnar við hina skelfilegu styrjaldar-
tíma eingöngu, þó að mannúðarverkin séu á hinn bóginn einU
björtu blysin í hinu hryllilega myrkri hernaðarins.
Þriðja ástæðan til bjartsýni minnar er sú, að mannkynið
er loksins farið að láta sér skiljast, að það er ekki einangrað
í alheiminum. Leiðbeiningar og rannsóknir á sviði þeirrar vís-
indagreinar, sem að vísu er ung enn og lítt vinsæl, eru að
færa mannkyninu heim sanninn um þetta. Oss er að skill'
ast, að vér erum hér á ferð um stundarsakir og líf vort her
aðeins örlítið brot af voldugri andlegri tilveru, þar sem er
fyrir ótölulegur fjöldi af verum, sem eru gæddar vitsmunum,
mætti og kærleika, og ofvaxnar jarðneskum skilningi vorum-
Þessar verur vaka yfir oss og hjálpa oss til hins ýtrasta. Ver
erum að byrja að komast í samband við þær, en þær hafa
ávalt verið meira eða minna í sambandi við oss. Það hefur
verið vakað yfir sögu mannkynsins meira en oss grunar. Vfir*
sjónum heilla þjóða hefur jafnvel verið snúið til góðs. Vafa-
laust höfum vér valdið tjóni með stjórnleysi voru og ástríðum
og berum ábyrgðina fyrir mörg og þung afglöp. En því bet-
ur sem vér skiljum alla fyrirhöfn þeirra vor vegna, og bvl
nánar sem vér lærum að meta, hve mikilvægar þær teþa
þessa stuttu jarðvist vora, því færri verða tálmanirnar á veg>
þeirra, og því fúsari verðum vér til þess að vera í samvinnu
við þær um að koma áformum hins mikla höfundar í fraIIJ
kvæmd. Hjálpin er gagnkvæm. Hún er ekki einhliða. Ver
getum hjálpað þeim dálítið, eins og þær geta hjálpað oss
mikið. Þær eru ekki fullkomnar og algerar án vor. Vér erum
öll ein fjölskylda, og smámsaman lærist oss að kynnast hve
öðru betur.
Sv. 5.