Eimreiðin - 01.04.1928, Qupperneq 96

EIMREIÐIN
Glosavogur.
Eftir Anthony Trollope.
(Niðurl.)-
En sannleikurinn var þó sá, að Bartholomew Gunliffe var
prýðilega laglegur ungur piltur, að minsta kosti að vallarsýn-
Á hæð var hann hér um bil 5 fet og 8 þumlungar, með
sterklega handleggi og fætur, ljósjarpt hár, hrokkið og bla
augu. Faðir hans var að vísu enginn stórbóndi, en öllum
stúlkunum í nágrenninu leizt vel á Barty Gunliffe. Öllum féH
Barty vel í geð, nema Möllu Trenglos einni; hún hataði hann
eins og sjálfan skrattann.
Þegar Barty var að því spurður, hvers vegna hann, svo
góðlyndur piltur, legði aumingja stúlkuna og gamalmennið svo
að segja í einelti, afsakaði hann sig með því, að hann hefði
rétt mál að sækja. Það næði engri átt, eftir því sem sér skild'
ist, að nokkur einn maður færðist í fang að slá eign sinni a
það, sem guð almáttugur hefði ætlað öllum til sameigmleSra
nota. Hann kvaðst ekki ætla sér að gera Möllu neitt mem>
og það hefði hann sagt henni. En Malla væri meinleg, *'1
norn, og henni yrði að lærast að gæta tungu sinnar. Þegar
er Malla fengist til að tala kurteislega við sig, er hann kaemi
í voginn erinda sinna, mundi hann koma því til leiðar v>
föður sinn, að hann greiddi gamla manninum einhverja þóku
un fyrir notkun vegarins.
»Tala kurteislega við hann?« sagði Malla. »Aldrei, aldrei,
meðan tungan loðir í munni mér!« Og hræddur er ég um,
að Glosi gamli hafi heldur ýtt undir hana en hitt í þessu e nl-
En ekki ýtti afi hennar undir hana með að skera a
há-
sinar klárnum. Slíkt athæfi mundi hafa alvarlegar afleiðinS3^
Þóttist Glosi sjá fram á vandræði þeim báðum til handa,
Malla yrði tekin föst. Lagði hann því til, að vegurinn Vr^
gerður sem örðugastur fyrir klárinn; mundi þó asnanum,
orðinn var þaulvanur einstiginu, verða sæmilega auðve:
vegurinn. Og er Barty kom næsta sinn niður veginn, P