Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1928, Blaðsíða 103

Eimreiðin - 01.04.1928, Blaðsíða 103
eimreiðin GLOSAVOGUR 199 er hún sat. Hann var með öllu meðvitundarlaus og mjög íölur, og blóðið vætlaði hægt og hægt úr sárinu á enni hans. Með þýðri hendi strauk hún hárið frá enninu, beygði sig niður að munninum á honum, til þess að vita, hvort hann drægi andann, og þegar hún virti hann fyrir sér, varð henni það ljóst, að hann var fríður sínum. Hvað mundi hún ekki 9efa til, að hann mætti lífi halda? Ekkert var henni nú jafn- dýrmætt og líf hans, þetta líf, sem hún hafði bjargað úr greip- um sævar. Afi hennar gat naumast dregist sjálfur eftir flúð- unum, ef til vill alls ekki. Mundi hún geta þokað hinum særða manni, þó ekki væri nema um nokkur fet, lengra frá sió, þangað til hægt yrði að ná í frekari hjálp? Hún gerði nú tilraun, gat þokað honum, tekið hann nálega á loft. Hana furðaði sjálfa á kröftum sínum, enda var hún ótrúlega sterk þá stundina. Hún þokaði honum hægt og hóg- |ega áleiðis; sjálfri varð henni fótaskortur af og til í grjóturð- lnui, en gat hagað svo til, að hann félli á hana ofan, og ioks kom hún honum svo langt, að sjór mundi ekki ná til hans næstu tvær klukkustundirnar. Þegar hér var komið, bar afa hennar að; hafði hann loks Seð frá kofanum sínum, hvað um var að vera. »Afi«, sagði hún, »hann datt í hylinn þarna yfir frá, og ^efur rekist í klettana. Sjáðu ennið á honum«. *Malla, ég hygg að hann sé þegar dauður«, sagði Glosi 9amli og beygði sig niður að honum. *Nei, afi minn, hann er ekki dauður, en verið getur að ^ann sé kominn að dauða. Ég ætla að flýta mér strax upp að bænum*. »Malla«, sagði gamli maðurinn, »líttu á höfuðið á honum. mun verða sagt, að við höfum myrt hann«. *Hver mundi segja það? Hver mundi láta út úr sér slíka lygi? Var það ekki ég, sem bjargaði honum úr hylnurn?* »Það kemur alt í sama stað niður. Faðir hans mun halda þyí fram, að við höfum drepið hann«. Malla var í engum efa um, hvað gera skyldi, eins og á sfóð, hvernig svo sem þetta yrði lagt út. Hún ætti að hlaupa nPP einstígið og til Gunliffe bónda, til þess að fá nauðsynlega lálp. Vær; heimurinn jafn-illur og afi hennar gat til, hirti
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.