Eimreiðin - 01.07.1928, Blaðsíða 104

296
RADDIR
eimreiðin:
að efni en það hefur nokkurntíma verið og flest sem það flytur er vel.
lesandi og margt ágaett. . . . En skaðlaust teldi ég, bæði fyrir ritið og
Iesendurna, að nafn H. K. L. sæist ekki oft á síðum þess. Eg er víst
orðinn of gamall til að skilja þann höfund.
Eitt af því bezta, sem tímarit eins og Eimreiðin geta flutt, eru sann-
gjarnir, réttlátir ritdómar og þá hefur hún oft flutt betri en nokkurt
annað rit, sem út hefur komið á íslenzku. Dr. Valtýr byrjaði strax að
setja þá í ritið, og því hefur verið haldið áfram alla tíð. Og ég skal
taka það fram í þessu sambandi, að ég tel mig hafa haft meira gagn af
ritdómum í Eimreiðinni en nokkru öðru, sem í ritinu hefur staðið. Fyrir
þá hef ég reynt að eignast ýmsar góðar bækur og fyrir þá hef ég losnað
við að kaupa — og jafnvel að lesa ónýtar bækur. Ritdómarnir hafa þv'
borgað mér verð Eimreiðarinnar og það með vöxtum, sem ég get ekki
metið til peninga." Vigfús Bergsteinsson, Brúnum.
Frá enskum áskrifanda.
Dear Sir,
If I may say so “Eimreiðin" struck me as far above the standard of
our English perodicals; and this, I think, is a fine tribute to the far-
famed culture of Iceland. Yours, etc.,
Boswarth Hall, Rugby. G. Turnville-Petre.
Skýrgreiningar.
/ Raddabálki Eimreiðarinnar 1927, 3. hefti, voru birt þrjú þýdd svöi
við spurningunni Hvað er umburðarlyndi ? sem tímarit eitt í Vestur-
heimi hafði lagt fyrir lesendur sína. Hefur þetta orðið til þess, að all-
margir lesendur Eimr. hafa sent henni svör sín við sömu spurmngunni,
og birtast hér tvö þessara svara.
Umburðarlyndi er samanofið úr skilningi, dómgreind, þolinmæði og
von: Skilningi, sem bygður er á forsendum þeim, er eiga rætur sínar að
rekja til þess bjarta og skarpa víðsýnis, sem alt í senn hyggur að for
tíðinni, leitast við að skygnast inn í hvern krók og kyma sálarlífsins og
tekur eftir hverju öldukviki hins breytilega umhverfis. Dómgreind, sem
vegur svo og metur réttilega allar aðstæður. Von, sem með Ijúfri eft>r
væntingu laðar og lokkar fram þá beztu möguleika, sem í mannssálunum
blunda. Þolinmæði, sem tekur mótgerðum með hógværð og beitir góðu
einu í móti því, sem rangt er gert, — sem með hljóðri sístarfandi bið