Eimreiðin - 01.10.1928, Page 25

eimreiðin BÓKMENTAIÐIA ÍSL. í VESTURHEIMI 329
rituð á góðu og smekklegu máli. Bera þau með réttu nafn
bókmenta.
A nú við að minnast á þýðingar Vestur-Islendinga af
útlendum ritum á móðurmál sitt. Er hér langt frá því að vera
fúm til að nefna allan þann grúa erlendra skáldsagna, sem
út hafa komið í íslenzkum þýðingum vestan hafs. Skifta þær
rnörgum tugum og hafa prentaðar verið í tímaritunum og
neðanmáls í vikublöðunum, og síðan margar hverjar verið
sérprentaðar. Oft hefur þeim þýðingum verið harla ábótavant
að hreinu máli og fögru. Einnig hafa margar sögur þessar
skort verulegt bókmentagildi; hafa þær eflaust verið valdar
nieð það helzt fyrir augum að skemta. Þessar eru meðal
hinna merkari: »Umhverfis jörðina á áttatíu dögum« eftir
Verne, kom hún út í »Lögbergi« 1890 og »Sögur herlaekn-
isins* eftir Topelius, en fyrsta bindi þeirra kom út í »ÖId-
inni« 1894—95, og »Helreiðin« eftir Selmu Lagerlöf, er út
kom f »Sameiningunni« í þýðingu síra Kjartans Helgasonar,
1924«. En lang-merkust allra þýddra skáldsagna, sem út hafa
komið vestan hafs, er »Ben Húr«, er síra Jón Bjarnason
sneri á íslenzku. Kom hún út í »Sameiningunni« á árunum
1908—12, en var sérprentuð í Winnipeg 1911. Bæði er bókin
Sl9ilt meistaraverk og einnig ágætlega þýdd, málið kjarn-
jnikið og íslenzkt vel, frágangurinn hinn vandaðasti. Var þýð-
ln9 þessi íslenzkum bókmentum mikill fengur, því að fjarri
^ör, að bók þessi nyti sín í þýðingarágripi síra Bjarna
Símonarsonar. Margt smærri sagna eftir merka höfunda hefur
einnig komið út í íslenzkri þýðingu í blöðum og tímaritum
vestan hafs.
Ætla mætti, að yngri kynslóðin íslenzka vestra væri farin
le99Ía drjúgan skerf til þarlendra bókmenta. Ekki er þó
bví að heilsa enn sem komið er. Að vísu fást einstaka ís-
endingar við skáldsagnagerð á ensku. Heiðurssessinn skipar
bar frú Laura Goodman Salverson,0 er kunn mun að nokkru
e Islandi. Er hún fædd í Winnipegborg. Varð hún fyrst nafn-
unn fyrir smásögur sínar, en þær eru einkar vel sagðar,
ó Sjá um hana:
“ls. 109
Að frægðarorði í Tímariti Þjóðræknisfélagsins 1923,
111, og Ný bók í „Morgunblaðinu" 28. marz 1924.