Eimreiðin - 01.07.1930, Qupperneq 54

262
FRAMFARIR OQ HORFUR
eimreiðin
samræmt með stofnun búnaðarfélaga og búnaðarsambanda,
og nær nú að heita má til huers afkyma þessa lands. Með
jarðræktarlögunum rann undir landbúnaðinn allmikill fjár-
styrkur til framkvæmda, sem búnaðarskýrslurnar bezt bera
með sér, að er metinn að verðleikum, og nú loks með Bún-
aðarbankanum fær landbúnaðurinn væntanlega þá lánsstofnun,
sem getur til fulls rétt hann úr kútnum. Sú alda, sem nú er
vakin til viðreisnar landbúnaðinum, mun á næstu áratugum
til fulls stöðva strauminn til bæjanna. Bættar samgöngur, betri
húsakynni, heníugri vinnuaðferðir, öflun heyja á ræktuðu landi,
sími, víðvarp, raflýsing og hitun sveitabæja reka endahnútinn
á um það, að gera sveitalífið aðlaðandi, en það verður ávalt
frjálslegra, óbundnara og heilsusamlegra en lífið í bæjunum.
Með aukinni ræktun verður landbúnaðurinn óháðari mann-
aflanum, sem þarf afarmikinn meðan meginhluta fóðursins er
aflað fjarri bæjum, oft á lélegu óræktuðu landi. Eftir því sem
búskapurinn kemst í það horf, að heyjanna er aflað á nær-
tæku vel ræktuðu og vélíæku landi, þá kemst hann af með
miklu færra fólk, og afleiðingin er í öðru lagi sú, að landið
ber meiri búpening og þá um leið fleira fólk. Alt það land
losnar, sem nú er aflað á seintekinna og lélegra heyja, og
má taka ýmist til ræktunar eða beitar eða hvorstveggja. Þegar
búskapurinn er rekinn með ræktun eins og landið leyfir, þá
virðist mér, eftir þeirri kynningu, sem ég hef, þau kot ekki
vera mörg á Islandi, sem ekki bera hundrað kýr og nokkur
hundruð fjár. Af því þetta kann að virðast fávíslega talað, þá
er ekki úr vegi að athuga þetta ögn nánar.
Hundrað kúa fóðurs má afla á 200 dagsláttum af vel rækt-
uðu landi. Ég ætla þá kúnni 40 hesta. Ég býst við að kýrin
hafi góða beit á dagsláttu af vel ræktuðu landi í 2 vikur.
Hundrað kýr þurfa þá 50 dagsláttur um vikuna. Það þarf þá
aðrar 200 dagsláttur vel ræktaðar til beitar fyrir 100 kýr yfir
sumarið. Ég hugsa mér þá, að þessum 200 dagsláttum sé
skift í 4 jafn stóra reiti og kýrnar hafðar á hverjum reit eina
viku. Með þessu móti fær hver reitur þriggja vikna tíma til
sprettu milli þess sem beitt er á hann; vil ég Iáta það duga,
ef landið er í góðri rækt. Nú er vitanlega töluvert gras á
þessu landi, þegar kýr eru teknar inn, því 50 dagsláttur hafa