Eimreiðin - 01.07.1930, Side 99

eimreiðin
RAUÐA DANZMÆRIN
307
um fræðum, svo sem að mæla út hæðir, fjarlægðir og flatar-
mál, og ýmislegt lærðu þeir fleira, er að landmælingum lýtur.
Njósnarinn þarf ennfremur að vera þaulkunnugur siðum
öllum og háttum í því landi, þar sem honum er ætlað að
starfa. Annars má hann eiga von á því, að fljótt komist upp
um hann, því ekkert má út af bera. Þannig var njósnari frá
Bandamönnum eitt sinn á ófriðarárunum tekinn fastur í Miin-
chen fyrir ákaflega lítilfjörlega yfirsjón af hans hálfu. Hann
ferðaðist sem fulltrúi frá verzlunarhúsi í Berlín, og hafði gögn
í höndum, sem sönnuðu að svo væri. En hann hafði þann sið
að segja jafnan við veitingastúlkuna, sem gekk um beina á
gistihúsinu í Miinchen, þar sem hann dvaldi, »þakka yður
íyrir«, í hvert sinn sem hún bar honum rétt við máltíðirnar.
Þessi smávægilega kurteisi vakti grun hennar, því þýzkir um-
ferðasalar eru ekki vanir að haga sér þannig. Hún skýrði
lögreglunni frá grun sínum, og hún komst brátt að raun um,
að grunurinn var á rökum bygður og setti njósnarann í varð-
hald. Alt fram á þenna dag eru franskir njósnarar varaðir
við að beita hinni alþektu frönsku kurteisi þar erlendis, sem
nienn eiga ekki neinu svipuðu að venjast.
Eftir að Mata Hari fór frá Lorrach tók hún afíur upp
^yrra starf sitt sem dánzmær og daðurskvendi, en naut auk
t>ess styrks frá yfirvöldunum til þess að reka njósnarstarfsemi
sína, — enda má sennilega telja hana fjölhæfasta og hætíu-
legasta njósnara þessarar aldar. Fyrir tilstilli yfirmanna sinna
fékk hún til umráða skrautlega byggingu í Neuilly, einni af
útborgum Parísar, og þar safnaði hún að sér vinum sínum,
tegar hún dvaldi í Frakklandi.
Heimsstyrjöldin.
Daginn sem styrjöldin hófst milli Þýzkalands og Frakklands
var Mata Hari stödd í Berlín. Hún borðaði miðdegisverð á
Adlon-hótelinu, með vini sínum yfir-lögreglustjóranum, og þar
sem hótelið var aðal-samkomustaður æðstu liðsforingja hers-
ins og þeir margir staddir þar, þyrptist fólkið að til þess að
fá að sjá þá. Með hverri mínútu sem leið jókst mannfjöldinn,
°9 fagnaðarlætin og árnaðaróskirnar hernum til handa ætluðu
engan enda að taka. Mannfjöldinn hrópaði húrra fyrir herra