Eimreiðin - 01.07.1941, Síða 24

EIMREIÐIM
Eflir Guðmund E. Geirdal.
A sólheiðu Grænlands sumri,
er sindraði af jökulbrá,
ég reikaði einmana upp frá strönu —
mér ögruðu fjöllin blá.
Og ég trallaði: tra la la.
A hábrún sat huldan fagra
í haglega gerðri brók.
Hún hallaði sér að hamrabrík, —
ég heilsaði og ofan tók.
Hún anzaði: — „ P a s i n g a I a “.
Eg settist á sama steininn
og seildist í litla hönd.
Eg starði inn í augun elfarblá
þar uppi við jökulrönd
og hvíslaði: — „ P a s i n g a I a “.
Þá hló hún, svo hamrabúinn
hláturinn undir tók.
Hún átti heima í Angmagsalik,
var engill í selskinnsbrók
og sagði aðeins: — „ P a s i n g a I a “.
Eg masaði um allt og ekkert,
en óskaði mér þó strax
að eignast grænlenzka ástmey i dag,
og elskast til sólarlags,
og heyra ’ennar: — „ P a s i n g a 1 a “.
Eg um hana arminn lagði
þar uppi við jökulskör.
I augum beggja var ósk um koss,
eitt orð henni skalf á vör,
og orðið var: — „ P a s i n g a I a “.
1) Grænlenzkt orð, ritað eftir framburði og þýðir: „Ég skil ekki.“
Pasingala.1*
Guðmundur E. Geirdal