Eimreiðin - 01.07.1941, Side 43

^mreíöin snorhi sturluson og íslendinga saga
267
ekki til sóma. En óneitanlega er hún talsvert tortryggileg. Þeir,
sem bardagann háðu, eiga að hafa verið í slíkum vígahug, að
otöingi þeirra, sem þá var orðinn einn hinn mesti virðinga-
tttaður á íslandi, fékk engu tauti við þá komið, en er hross voru
íekin n milh þeirra, féllst þeim hugur og hendur, svo að fylk-
mgar sigu þá sundur. Enn getur Sturla þess, að einn Miðfirð-
Ulganna hafi eggjað Snorra, að hann riði eftir Víðdælum, sem
lUl(kln höfðu haklið, og veitt honuin mikið ámæli, er hann
'aið eigi við þeirri ósk. I það sinn tekur þó Sturla svari Snorra
°ö kveður hann eigi hafa viljað aulca vandræði þeirra. Síðan
SSetti Snorri Viðdæli og Miðfirðinga og gerði um mál ðll, er á
ni(?ðal þeirra voru. Hafa þeir þá komið sér saman um að una
s úrskurði, og hafa þá virt hann meir en sagt er að þeir
ati §ert á Mel.1) — Rétt er að geta þess, að þessi tíðindi gerð-
'St 11111 sömu mundir sem Sturla fæddist (1214). En hins vegar
!U niikil likindi til, að Sturla hafi samið íslendinga sögu á
Slðastn áratug ævi sinnar.2) En Sturla dó árið 1284. Oft hafa
at>Rir skekkzt á skemmri tíma.
við'æSt ^lessu kemur Snorri við frásögn Sturlu, er hann deildi
kiagmis allsherjargoða Guðmundarson. Hann bjó á Þing-
vóllur
bisk
11 og var spaklyndur maður, enda var hann síðar kjörinn
UP’ þó að aldrei næði hann biskupsvígslu. En allmikið átti
SqUU 1111 tilr sér, því að hann var systursonur Sæmundar Jóns-
‘1 1 tldda, en Þorvaldur Gizurarson, sem þá var höfðingi
aukdæla, átti systur hans. Við hann átti Snorri Sturluson
er a iyvstu stórdeilu, sem hann varð við riðinn, að því er oss
^—gt, og var hann þá nálægt fertugu, en hafði farið
þ niannaforráð í ló—16 ár. Því að deilur þeirra Magnúsar
a ,a® öllum likindum gerzt á árunum 1216—1217.
leo,.- '111 llessai' hófust á alþingi og spruttu fjæst af lítilfjör-
11 lnisklíð, er gerðist milli manna Snorra og Magnúsar.
Y.uk,lks vikli skakka leikinn, en skeindist þá á höndum, og
siiv/3Uð Sa§t Smmundi og orðum aukið. Lét hann þá menn
el'tii '°1Ulast’ en Snorri tók þá og að fylkja sínu liði og sendi
11 i)I’aeÖ1'um sínum. „Kómu þeir þá báðir með sína menn,
H Sturi. ii., 63_g5
O hjörn
^L Ólsen: Safn III, 433, Pétur Sigurðsson: Safn.