Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 45

EiMreiðin snorri sturluson og íslendinga saga
269
að Magnús var þar vitanlega utanþingsmaður, og þar hefur
Snorri
getað ráðið hverju því, er hann vildi, þá er hér var
°mið' Magnús var og dæmdur skóggangsmaður á Þverárþingi
sJalfsagt fyrir að hafa setzt í fé Jórunnar auðgu að ólögum.
a 01 Snorri þessa aðferð vegna þess, að hann treysti ekki á
8°gn sín, ef til alþingis kæmi, þar sem aðrir höfðingjar voru
Jafnvoldugir eða voldugri en hann? Ekki er ótrúlegt, að svo
a^' Verið. Hins má þó geta, að árið 1200 hafði Sæmundur í
c c a stefnt Sigurði Ormssyni á Svínafelli til Þingskálaþings
keitt hann þar sömu ólögum sem Snorri beitti nú Magnús?
eJsti Snorri því, að Sæmund brysti þrek til þess að ganga i
°gg við sig nú, er hann beitti systurson hans sömu brögð-
Tr
berb
nni
sem Sæmundur hafði áður beitt annan höfðingja? Engum
^Ssum spurningum verður nú svarað. En það eitt er víst, að
l^Ul 'a hirðir sízt um að fegra mál Snorra í þessari viðureign
Qr^rra Magnúsar. Hins vegar ámælir hann ekki Magnúsi einu
Jó *’ Þótt hann játi, að hann hafi ætlað sér að setjast í fé
Unnar, )>en skipta frændum hennar1) til handa s 1 í k t
s e m h •
101111111 syndist". Málum þessum lauk á þann
Magnús biskup Gizurarson kom á sættum með þeim
haftUllS' ^norra- Verður nú eigi séð, hvor þeirra hefur
bo •' meira lllll3 llr brafsinu, en líklega hefur Koðran „strákur“
11 ^ |lelóur skarðan hlut frá borði. En Sturla segir, að í þess-
Rialiun hafi virðing Snorra „gengið við mest“ hér á landi,
sv0
sem fyrr hefur verið minnzt á.2)
v U er þnð næst af Snorra að segja, að hann fór utan til
suniarið 1218, og hafði hann ráðið þá för löngu áður.
nH 61 ^n°rri b°m til Noregs, höfðu þar orðið höfðingjaskipti
ko °&a ^11^1 bonungur Bárðarson hafði dáið 1217, en Hákon
h'f«*n^Ur ^al<onarson og Skiili jarl, bróðir Inga konungs,
til fU ^1^ V1^ völdum. Hafði Skúli jarl allmikinn hluta lands
hin °Ua^a’ Gerðust brátt hinar mestu viðsjár með honum og
afI.Uni fornu höfðingjum Birkibeina, er studdu Hákon af öllu
en konungiir var þá sjálfur vart kominn af barnsaldri
afli,
1) Þ.
arfs , c' 1Coðra|u eða öðrum strákum og lítils háttar mönnum, sem til
o\ c,ala lrUllnað að vera bornir eftir hana.
1 Sturl. ii, 70-7.3.