Eimreiðin - 01.07.1941, Side 47

e,jireiðin snorri sturluson og íslendinga saga
271
að
gera her til íslands. „En til þeirrar ferðar voru flestir hinir
' ,trari menn ófúsir ok töldu margar latar á.“ Snorri var þá
enn nie^ hirðinni og kallaði meira ráð, „at gera sér at vinum
,na ^eztu menn á íslandi, ok kallaðist skjótt mega koma svo
Slnum orðum, at mönnum mundi sýnast að snúast til hlýðni
1 ^oregshöfðingja. Hann sagði og svá, at þá voru eigi aðrir
^ehi menn á íslaildi en bræður hans, er Sæinund leið, en kallaði
p 111Undu mjök eftir sínum orðum víkja, er hann kæmi til.
j Vl® slíkar fortölur slævaðist heldur skap jarlsins." Var
'ið'S ra^ iei<1®’ Hákon konungur var fenginn til þess
^ iúðja fyrir íslendingum, að eigi yrði herferðin. Og svo
’ a® Þoð var gert, að hún var eigi farin.1)
. eu konungur og jarl höfðu, þegar áður en hér var komið,
1 Snorra þá sæmd að gera hann að skutilsveini.2) En nú
áði U ^131111 len(lan mann sinn, og hafði engum íslendingi
111 hlotnast slík virðing, og „var þat mest ráð þeira jarls og
Se . ’ segir Sturla í Islendinga sögu. En í Hákonar sögu
lr hann m. a. svo frá þessum samningum Noregshöfð-
^ojíl
var út
(ho;
°g Snorra: „Var þat þá ráð gert, at Snorri Sturluson
sendr at friða fyrir Austmönnum. Gaf Hákon konungur
n 1111111) lends manns nafn. Töluðu þeir jarl margt um mál
Sk ana a íshindi. Var þá fyrsta sinni rætt af jarli, at Snorri
s,^' (il homa landinu undir Hákon konung.“ Bæði íslendinga
atan iiai<0Ilar saga herma, að Snorri hafi lofað að senda
j'irli ^<)n murt son sinn, og skyldi hann vera í gislingu með
j ''^að gerði Snorri og sumarið eftir, að hann kom úr utan-
pj Suilli (1221). „En engu kom Snorri áleiðis við landsmenn.
ú ilann og lítt. En frið höfðu kaupmenn góðan þann tíma
verið^ 1)1Un aicil ei verða sagt með fullri vissu, hvílíkir hali
að'dt' Sanillln§ar Snorra og Skúla jarls við þetta tækifæri. Var
iitn' ,.ll?angllr Þeirra sá, að Snorri skyldi friða fyrir kaupmönn-
hitt ] Siancil’ svo a® þeir gætu siglt þangað óhultir? Eða var
, Ungamiðja þeirra, að hann skvldi koma landinu undir
'~--___^_VI1aatt gæti það óneitanlega bent, að hann var gerður
2) skuuuII-- SG'“87'
ulUs'einar voru ]>á tignir embættismenn við liirðina.
’lateyjarbók III., 38.