Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 84

308
FRUMBYGGJAR ÁSTRALÍU
EIMI!E>p,>
og dýra. Þegar Kamó heyrði, að ég ætlaði að fara til landsins,
þar sem þessar ljótu verur byggju, varð hann mjög skelkaðui
og reyndi til þess að halda í mig. Þá er ég sagði honum, að ferð
mín til Ástralíu væri fastákveðin, vildi hann þó fylgja iner,
til þess að vernda mig fyrir þessu illþýði.
Þegar hvítir menn komu fyrst til Ástralíu, var tala fruiB*
byggjanna að líkindum 250 000—300 000. Þeir voru dreifðu
um land allt, en það er nálega jafnstórt og öll Norðurálfu11-
Þeir reikuðu naktir uin landið í smáhópum og lifðu á dýi'U'
veiðum og ætilegum jurtum, sem uxu þar viltar. Akuryrkju
og húsdýrarækt var þeim með öllu ókunn. Eina húsdýrið, seiu
þeir höfðu, var ástralski hundurinn, sem nefndur er ding0-
Frumbyggjarnir eru nú nálega horfnir úr byggðum hvíti"1
manna, en á miðbiki landsins, norður- og norðvesturströnd'
inni, lifa þeir enn lausir við Norðurálfubúa og menningu þein"1-
í opinberum skýrslum er áætlað, að þeir séu um 50 000 u®
tölu. í raun og veru veit enginn þetta með vissu, því að enn
lifa nokkrir kynstofnar í norðurhluta landsins, sem ekkeil
hafa haft af hvítum mönnum að segja. Lifnaðarháttum þeii'1,1
svipar mjög til steinaldarmanna í Norðurálfu fyrir 10 000
20 000 árum. Þeir byggja engin hús önnur en bráðabirg°a'
skýli úr trjálimi, sem veita nokkurt skjól gegn veðri og vind'-
Þar sem þess er kostur, eru þau þakin með pálmablöðum. Þess11
frumstæðu kofar eru naumlega svo stórir, að maður geti rétt
þar úr sér, og hæðin er aðeins 3—4 fet. Þeir eru nefnd1’
m í a - m i a.
Frumbyggjarnir leggja sér margt til munns. Þeir borða kj(d
af kengúrú, hundum og skjaldbökum, fiska, snigla, inaur‘l’
möl og önnur skorkvikindi, fugla og egg, ýmsar jurtir, S°l
kúlur, ber, rætur o. s. frv. Stundum borða þeir hval og sel'-
Þeir geta að sjálfsögðu ekki veitt hvali eða drepið þá, en hva'
reki er mikill hátíðisdagur hjá þeim, sem finna hvalinn, Þ'
oft er þröngt í búi hjá frumbyggjunum. Þeir kveikja þá K
og láta reykjarmökkinn flytja nágrönnunum þessi miklu tí®
indi. Þeir maka síðan hörund sitt með lýsi og höggva lllC
steinöxum djúpa holu í spikið og inn í þvestið. Þeir borða siða'1
Vli
þvestið, annað hvort hrátt eða steikt á yddum teinuni.
fara nábúarnir að streyma að, og þeir éta sig lika inn í þvesti®-