Eimreiðin - 01.07.1941, Síða 88

312
FRUMBYGGJAR ÁSTRALÍU
eimreiðis
eftir megni, bæði fyrir samvizkulausum, hvítum mönnum og
veilum sjálfra þeirra.
Það er mikið deilumál, hvaða stefnu hvítir menn í Ástralíu
eigi að fylgja gagnvart frumbyggjunum. Menn skiptast þar
í tvo flokka. Annar vill kristna frumbyggjana svo fljótt seni
unnt er og kenna þeim Norðurálfumenningu. Trúboðar fylgj;1
þessari stefnu, en nokkuð er síðan að þeir fóru að fara gæti-
legar í þetta en áður, og taka þeir nú meira tillit til lifnaðar-
hátta og siða frumbyggjanna, að svo miklu leyti sem unnt er.
— Hinn flokkurinn fullyrðir, að réttast sé að lofa frumbyggj'
unum að lifa eftir fornum hætti, því að allar breytingar á lifn-
aðarháttum þeirra og Iífsskoðun verði til þess að veikja Hfs'
þrótt þeirra og flýti fyrir því, að þeir deyi lit. Þennan flokk
fylla mannfræðingafélögin í Melbourne og Sidney. — Ég hvgg>
að réttast væri að spyrja frumbyggjana sjálfa hvað þeim vsen
kærast. Eins og ég hef áður bent á, hygg ég að þeir séu ekki
eins ófærir til þess að sjá, hvað þeim sjálfum er fyrir beztu,
eins og sumir halda. Sumir hafa fengið líkt uppeldi á kristni-
boðsstöðvunum eins og gerist í Norðurálfu. Þeir þeklcja lifn'
aðarháttu Norðurálfubúa og eru þó jafnframt þaulkunnugir
lífi og siðum forfeðra þeirra, sem lifðu inni í kjarrskógunum-
Nýlega komu slíkir menn í sendiför til Canberra og kröfðust
þess, að sambandsstjórnin stofnaði sérstakt ráðuneyti, sem
færi með málefni frumbyggjanna, og að þeir fengju eitt sseti
á sambandsþinginu. Hætt er við, að ekkert verði úr þessu
fyrst um sinn. Þó reyna áströlsku stjórnirnar meir og ineir
að bæta úr þörfum frumbyggjanna og tryggja framtíð þess-
ara einkennilegu manna.
Ég vísa hér að lokum til ummæla Davíðs Unaipon, sem er
menntaður maður, en af hreinu frumbyggjakyni í Narrinyeri-
ættkvíslinni í Mið-Ástralíu:
„Menningin hefur borizt svo skyndilega til fólksins niíilS>
að það hefur ekki haft nægilegan tima til þess að laga sig eftir
henni. Öll þróun tekur sinn tíma. Sumir segja, að hvitu menn-
irnir eigi ekki að skipta sér neitt af frumbyggjunum og ekki
hlutast neitt til um siði þeirra og lifnaðarháttu.
Hvítu mennirnir ættu þó ekki að láta þá algerlega afskipta-
lausa. Við getum ekki stöðvað menninguna og áhrif hennar,