Eimreiðin - 01.07.1941, Síða 99
Ei'ibeiðIN
^egar ég sat um Henry Ford.
endurminningum blaðamanns. —
0;
Starf blaðamannsins er sífellt kapphlaup við sjálft lífið.
§ stundum einnig við dauðann. Blaðamaður þarf sifellt að
f,e.la Velvakandi. Skyggn. Forspár. Snarráður og viðbragðs-
þ . ur. Hann verður að ná tökum á viðburðunum, áður en
1 gerast. Eða að minnsta kosti jafnóðum og þeir gerast.
ars eru þeir hlaupnir frá honum. Og orðnir gamlir. Og
n stendur eftir sneyptur og ráðalaus og horfir á eftir þeim.
tióður blaðamaður er aldrei ráðalaus. Hann horfist alltaf í
Ugu v*ð atburðina. Væntir þeirra og er viðbúinn. Einkunn-
)E(Uð hans er hið sama og skátanna: Be prepared. — Því að
auiaðurinn er skáti og íþróttamaður, sem setur daglegt
^ 1 samkeppninni við sjálfan sig. En það er sú eina sam-
Ppni, sem er nokkurs virði í þróun lífsins. Því að hún er
' Jaht lífig Vöxtur þess og þroski.----------
hef revnt þetta sjálfur um alllangt skeið. Þess vegna
ei®ur mér það svo minnisstætt.
Það,
sem ég nú ætla að segja frá, gerðist veturinn 1915-
'-'ö UU cíJLlil ciu ÖCijJcl llcl, gClUlSL VCIUI 11111 -
■ í lok annars árs heimsstyrjaldarinnar miklu og á önd
verði, i..-*. ... . ‘ _
^erðu
°8 hröð
gamli!-.
Þriðja ári hennar. Rás viðburðanna var leiftursnögg
um þær mundir. Og liðnir atburðir voru þegar orðnir
fy|^md voru nú axarsköft Moltke yfirhershöfðingja á hægra
. ungai-armi þýzka vesturhersins 25. ágúst 1914. Þar urðu
snogg
mannaskipti. Falkenhayn kom í hans stað. Marne-
istan mikla, 5.—9. september, var orðin að fjarlægu
týri.
skotí
ævin-
fyrir óralöngu, í nóvember 1914, var kyrrstöðu- eða
^(j^'^^uhernaðurinn hafinn. Og síðan var öðru hvoru „tíð-
ai|, aust ú vesturvígstöðvunum" langtímum saman. — En
Uaf Var barizt. —
eö s aUsturvf§stöðvunum „gerði Paul Hindenburg allt, sem
aSði honum að gera“, eins og Erich v. Ludendotff komst