Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 109

ElJrtliEIÐIX
Ósýnileg áhrifaöfl.
Eftir dr. Alexander Cannon.
VII. IvAFLI
Imyndunaraflið og þjáningin.
} 111 niiðnætti þessa sömu
l0tt, klukkan mun hafa verið
Ul° tvo, vöknuðum við allir
^tunur miklar. Reyndust
j*'1 koma frá vikapiltinum
\ar- Hann var sýnilega
^°g þjáður. Ég fór fram til
c,thuga hvað væri að hon-
jm’ °S með mér fór vinur
j. lnn’ meistarinn. En Riddara-
r*nginn lá kyrr í rúmi sínu,
en Þó vakandi.
áÉ 'k^Pitturinn hafði fengið
aft taugagigtarkast. H
ann
lst syo mikið, að ég fann,
' eujuleg dásvæfingarað-
Þjáð
að
^ Var þýðingarlaus, en
^tín ekki við hendina. Ég
1 . P'i ekki að gert og vinur
W. -- L V,
nfl ekki heldur. En
hi
kom
j-ra n t'Sni gestur okkar einnig
o n\°t’ 'tí tist bæði undrandi
skvl!fnæ^Ur ytil að v,ð
tinað Uni untt,r eins hafa
ha^ ^Jánillgar piltsins. Tók
njeg1, UU tú mals °g skipaði
biá • 3111 °& shýrri raust, að
Saml?8 .Plltsins tiyrfi. Og
Undis hvarf þjáningin,
og pilturinn féll í djúpan og
Aræran dásvefn.
Því næst mælti hinn göfugi
gestur okkar á þessa leið:
„Þjáning er í eðli sínu ímynd-
un. Frummaðurinn þekkti
ekki þjáninguna fyrst eftir
að hann skynjaði hætt-
una —- því hann útilokaði
úr huga sér alla möguleika
til þjáningar. En maður-
inn hefur verið að fjarlægjast
náttúruna jafnt og þétt og um
leið glatað trúnni á sjálfan sig
og þau öfl, sem með honum
búa. Og hversu geigvænleg er
svo ekki þjáningin orðin með-
al mannanna! Ekki aðeins hin
líkamlega þjáning, heldur og
hin andlega þjáning: angist-
in! Kvalirnar eru óumræði-
legar og allar frá einni og
söniu uppsprettu komnar.
Lögmál náttúrunnar breyt-
ast ekki, og samkvæmt þeim
er lífið gott í eðli sínu og án
þjáningar. Tíð og óstjórnleg
ástríðuköst, svo sem reiði, eru
brot á þessum lögmálum, og