Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 111

E|MREIÐIN
ÓSÝNILEG ÁHHIFAÖFL
335
VIII. KAFLI
Nokkur sálrœn fyrirbrigði.
^Taesta dag fórum við könn-
|lníirferð um nágrennið. En
Ýri'ðin á þessum háfjalla-
slóðum var svo djúp, að hún
næstum áþreifanleg,
Jafnvel um hábjartan daginn.
"úiverfig var þrungið seið-
Illa^ni og dulrænni kynngi. En
Jafnframt ríkti þarna svo
nikill friður, að engin orð fá
?Sk Það kom yfir mann ein-
'ei undursamleg tilfinning,
nýtt 0g fullkomnara líf,
^-^i líkamlega og andlega.
sýnileg öf 1 voru áreiðanlega
n ^ei'ki, og við höfðum á
ei$Vl*:undinni, að þau störf-
1 11 til blessunar og heilla öllu
*nannkyni.
Of
nasmi snertiskynsins.
^ Aður en jangj. um ]ejg kom-
attur heim að sælu-
lK1 °kkar, en enginn kvökl-
Ui-1 Ul ^0^1 verið fram reidd-
en SGm 'tkapilturinn var
ftidH * * dásvefni þeim, sem
felþ araf0ringinn hafði á hann
svo eldsnemma morguns
in«*na Sama ^ng- Riddarafor-
Ur&mn kvaðst vilja sýna okk-
þVeaðUr Cn hann vekti Piltinn,
jjj lni^ tilfinning dásvæfðra
1Ila §æti oft magnazt og
orðið næm fyrir áhrifum án
þess til snertingar þyrfti að
koma. Þetta ofnæmi snerti-
skynsins yrði stundum svo
mikið og hárnákvæmt hjá dá-
leiddum mönnum, að þeir
gætu auðveldlega fundið snert-
ingu, þó að hluturinn, sem
snertingin stafaði frá, væri
hálfan til heilan þumlung frá
sjálfu hörundi þeirra. Braid
áleit, að þetta ofnæmi stæði í
sambandi við hitabreytingar
loftsins næst hörundinu, þar
sem örlítil slík hitabreyting
verður ætíð við það, að eitt-
hvað kemur við hörundið eða
nálgast það. Sýndi nú riddara-
foringinn okkur og sannaði
öll þessi ofnæmisfyrirbrigði,
og aldrei skeikaði dáleidda
þiltinum að greina rétt frá
öllu, sem að hörundi hans var
borið, þó að þetta væri í fyrsta
sinni, sem Riddaraforinginn
dáleiddi hann. Til þess svo að
sýna okkur enn betur undur
og stórmerki dáleiðslunnar,
ákvað Riddaraforinginn að
síðustu að láta piltinn mat-
reiða handa okkur án þess að
vekja hann, og gerði pilturinn
þetta af svo mikilli leikni, að
það virtist yfirnáttúrlegt.