Eimreiðin - 01.07.1941, Qupperneq 125

E,MReiðix
IUTSJÁ
Oddur Oddsson: Sagnir og þjóð-
ætt>f. Huk. lOUi (ísaf.).
teginið af bók þessari eru grein-
ar’ sem áður hafa birzt i „Eim-
®>ðinni“ og í „Skirni“ og fjalla,
itis 0g nafnið segir til, um ýmsa
^Jóðhætti og sagnir, — svo sem „í
efinu 1880—’90“, „Kaupstaðar-
et’ðir 1880—’90“, „Flakk“,
kol“eÍð“’ ”Skinnklæði“> „Viðar-
’ ’d'iskiróður fyrir 40 árum“
o. s j* —.
y. ' rv- Eiga lýsingar höf. einkum
1)' L Suðurland, sérstaklega Eyrar-
j *,^ka °g Þorlákshöfn, og eru bæði
h- egar og skemmtilegar, og er
st.,' mesta l'örf á að festa á bók
in'n ,lestar og fjölbreyttastar lýs-
sjá" * l>CÍrrÍ 1‘jóðmenningu, til
hv '*r °k sveita, sem nú er að
j ia cða jíifnvel með öllu horfin
Ur s'.SUm atriðum á landi hér. Hef-
giU Cra ,lunas Jónasson á Hrafna-
i Unnið l)ar þarft verk, en meira
P rf til, ef v.l ■ *
hé 'el a ao vera, og koma
góð- ^ sinSar og frásagnir Odds í
Uierl' i>arkir' ^1-11 l)ær að nliu hinar
Safnað
gert.
°g er gott að fá þeim
sa)nan i bók, eins og liér er
Jakob Jóh. Smári.
htla <1°- ^ Gejerstam: Bókin um
Skúf r°ður’ Gunnar Arnason frá
Ust. bllddi. fính 1Qr.n /ícnt 1
Það
skáld
Sið
búddi. Hd];. HUO (ísaf.).
CI nn fjörutíu ár, síðan þessi
^ðanTr k°m fyrSt Út 1 Svilljóð'
tu,)gun U U' hÚn Verið l'Á'UU á mörg
Bókj„ 1U °ð UÚ cinniS a íslenzku.
la„;nn; var svo vel tekið í föður-
19qq j.j lofuntlarins, að á árunum
14 út !-f1903 aðeins kon)u af henni
°g Vjg. Ut 1 SviWáð. Hún er grátsár
og fo 'æm iýsing á hjúskaparlifi
höf reidraást og ein þeirra bóka
vinSæ]Sem ofluðu bonum mestra
s\ o að liann varð um eitt
349
skeið einhver mest lesni höfundur-
inn á Norðurlöndum.
Þýðingin hefur ekki verið borin
saman við frummálið, og skal þvi
ósagt látið um nákvæmni hennar.
En sums staðar koma fj’rir óís-
lenzkulegar setningar. Dæmi: „að
hrærast ekki til tára“ (bls. 18). „En
blessað lífið fyrir það, sem það tók,
get ég ekki“ (bls. 22). „Kerling stóð
í sólskininu á tröppunum og brosti
kunnuglegt við gestunum. Hún var
svo gamalleg“ f. ellileg. Kunnuglegt
ef til vill prentvilla f. kunnuglega
(bls. 41). „Þvi meir óx gleði hinnar
ævagömlu þrár“, „liið sterka sjáv-
arloft lét mig sviða i andlitið" (bls.
92), „sorg, sem við áður höfðum lið-
ið af“ (bls. 169) o. s. frv. Prófarka-
lestri sýnist einnig áfátt, því að
prentvillur eru margar, svo sums
staðar verður úr meiningarleysa, sjá
t. d. bls. 15 neðst. Sjá ennfremur bls.
10: óánægður f. ónáðaður?, bls. 18:
brjóti f. brjósti, bls. 22: henar f.
hennar, þessa f. þessi, bls. 41: leyf-
arnar f. leifarnar, bls. 49: hnigað f.
liingað, bls. 54: óllýsanlegum f. ó-
lýsanlegum, bls. 70: hyllunni f. liill-
unni, bls. 88: pappi f. pabbi, bls. 91:
hvítfyssadi, f. hvitfyssandi o. s. frv.
í hókinni eru nokkrar snilldar-
lega vel gerðar myndir af barnshöfði
og barnslummum, sem frú Bar-
bara W. Arnason hefur teiknað.
Það var vel til fallið að velja
þessa bók til að gefa á íslenzku
sýnishorn af skáldskap þessa kunna
sænska skálds, þvi að liklega kem-
ur elcki eins vel fram i neinni bóka
hans og þessari það tvennt, sem
mest einkenndi hann á þvi tímabili,
sem hann samdi sin vinsælustu rit:
angurvær viðkvæmni og hin létta
sænska kýmni. Sv. S.