Eimreiðin - 01.10.1942, Blaðsíða 86

358
RADDIR
KIMREIÐlN
Skrúffsbóndann, og er þetta
jafnframt ritdómur um lofsam-
leg ummæli bæði mín og ann-
arra um þetta verk Björgvins.
T. G. tekur nokkur atriði í leik-
ritinu úr samhengi til þess að
reyna að sanna fánýti þess. Það
væri vitasluild auðvelt að slita
nokkrar svipminnstu setningarn-
ar úr ljóðum Tómasar og dænia
svo skáldskap lians, út frá þeim,
innihaldslaust flatrim. Reglan er
til athugunar, og rná vel vera, að
i persónu Tómasar komi. nú
krítíkin á íslandi forkláruð upp
úr liversdagsleik iiðna tímans.
En í framhaldi af þeim fáu for-
málsorðum, sem ég lét fylgja
tveim greinum, eftir nafngreinda
höfunda, um leikrit þetta, i 2.
liefti Eimr. ]i. á., vil ég enn á ný
itreka það álit mitt og ýmissa
annarra, að leikrit þetta ætti að
sýna á leiksviði Reykjavikur i
stað einhverra þeirra erlendu
söngleikja,sem nú eru sýndir þar
öðru hvoru, að þeim annars ó-
löstuðum. Það er að visu ef til
vill ekki mikið sagt með því, að
leikritið sé „verðugt viðfangs-
efni allra beztu leikkrafta,
hljóm- og söngkrafta, sem is-
lenzka þjóðin á yfir að ráða“, þó
að Tómasi þyki þetta stór orð.
En þó mættu þessir kraftar
gjarnan einu sinni sameinast um
að koma á framfæri þjóðlegum
íslenzkum leik, sem jafnframt
er söng- og tónleikur, jafnvel
þótt höfundur hafi verið svo
hlálegur, að áliti T. G., að sækja
hugmyndina að lionuin til þj®®_
sagna og þjóðtrúar, að dæffli
Goethes, er hann samdi Faust,
og annarra slikra sérvitring*'-
Sv. S.
Styrjaldarkýmni.
Skipstjóri nokkur ritaði í óaS
hók skips síns: „Stýrimaðuriiffl
var fullur í dag.“ Þegar runni®
var af stýrimanninum og hann
sá, hvað skipstjórinn liafði hók
að, varð hann bæði hryggm'
reiður og bað skipstjórann a^
strika þetta út, kvaðst aldre'
hafa verið drukkinn áður °h
myndi aldrei verða drukkinn
aftur. En skipstjórinn svaraði
engu öðru en þessu : „í þessa bók
skrifum við allt nákvæmlrö'1
eins og það gerist og aldrei ann
að en sannleikann.“
Næstu vikuna eftir þetta hih
stýrimaðurinn dagbókina. Str<>N
fyrsta daginn skrifaði hann 1
liana þessi orð: „Skipstjórin11
var ófullur í dag!“
Liffþjálfiiui: „Hvar fékkstn
jietta glóðarauga?“
Dátinn (upp með sér) :
fór á danzleik og fékk á haffl1
hjá fallegustu stúlkunni í sa'n
iun.“
Varðmaðurinn: „Kyrr! H'c’
eruð þér?“
Skrœkróma rödd: „Það þýöi'
ekki að segja yður það- ^cl
mynduð ekki kannast við nl1"'
Ég cr sem sé óþekktur hér 11111
slóðir.“