Eimreiðin - 01.01.1951, Page 27

eimreiðin
LISTIN AÐ LIFA
15
°g spíritismi, heiðni og páfatrú og allt þar á milli. Þangað komu
iðrandi syndarar með grát og harmatölur og forhertir menn og
bersyndugar konur, sem ekki þekktu, eða þóttust þekkja vott af
klygðun. Þetta var mikill háskóli fyrir liinn unga mann.
Ónotayrðum og háðsglósum tók liann með brosi, hann var hafmn
yfir að láta slíkt á sig fá, hin mildu augu lians litu beint 1 augu
þess, er reyndi að kvelja og særa. Enginn stóðst slíkt viðrnot, sem
var hafið yfir úlfúð og hrottaskap. Það var undarlegt, að lnð
skáldaða og hrörlega liús þeirra Maríu og sonar liennar skyldi
vera háskóli þar sem þeir fóru gegnum skírnir og vígslur, er síðar
áttu að hefja merki nýrra strauma og nýrrar menningar. Margt
af kennurunum virtist vera fólk, sem var að fara í liundana,
átakanleg dæmi um vanhirðu á sjálfum sér, það sem nefnt er
sjálfskaparvíti. Maríusonurinn, Sigurður Guðmann, spilaði a
orgel og fiðlu, liann tefldi skák. Hann las heimsspekingana,
gamla og nýja, stjórnmál, einkum hin nýju, róttæku, því loftið
f Maríuhúsi var þrungið af þeim kenningum. Auk þess hlandaðist
bað, á þeim dögum, af reykelsislykt og beinaþef, sem lnnir
u°gu katólsku menn báru þangað með sér. Helgisöngvar og
messur hljómuðu oft frá grammófóninum og jafnvel brot af
Þeirri músík frá orgelkrílinu, eða fiðlunni. Það söng allt 1 huga
°g bjarta, illt og gott, ljótt og fagurt.
4.
Götubörnin, kringum Maríuhús fundu upp auknefni á Sigurði
óuðmann. Það festist aldrei við liann, en þó var það nokkuð
snjallt nafn og gleymdist ekki alveg. Hann tók þessu uppnefni
góðlátlega og hló að því, þess vegna var ekkert gaman að því.
það var alveg eins með hann og Maríu. Ótal margir höggstaðir, —
betl og vanskil, en svo mikið af gæðum og blíðu, kærleika og
fórnfýsi, að allt liið misjafna viðraðist burtu í því sólskmi. —
Hinn lieiðni, ungi maður virtist nálgast þann veg, er meistarinn
ntikli hafði lagt og fáir megna að finna — hvað þá lieldur að
ganga. Hann gekk ætíð fátæklega til fara, liann átti aldrei peninga,
enda þótt launin hækkuðu fljótt og yrðu mjög sæmileg, eftir
atvikum. Hann var framúrskarandi liúsbóndaliollur og trúr við
yerk, og þetta fundu yfirmenn lians auðvitað, og naut hann þess.
Eitt af einkennum liins unga heimsspekings var það, að þessa