Eimreiðin - 01.01.1951, Síða 101
EIMREIÐIN
GRETTISBÆLI í ÖXARNÚPI
89
En
■ séu hér einu sýnileg tök ’ins sögufræga manns,
71 vill ekki þjóöin viðurkenna og vernda þær minjar hans?
f 1 kynsmin okkw ekki þegar oÆn dauf og blind
atfihúsanna kjaftastólum, viS kvikmynda-sora-lind,
a ’ún gott af hér aS koma og hugsa stund í ró
U)n I)CIU Hfskjör, sem eldri tíminn einatt fólki bjó.
^ÍÚQum styttra en til elleftu aldar aftur UtiS sé,
W-arga göfuga fórn aS f inna fyrir þjóSar vé.
Viy °^u^eikum var allt þaS fengiS, sem af viS státum nú.
sHdfsafneitun í sulti og striti sýnd var í starfi trú.
llefu>' óvænt atburSa-rásin okkar kjörum breytt
svo^-1^ ^ andans sem efnisgæSa aSstöSu hægriveitt,
há Vl®. ef ^ysum meS viti og starfi aS vaxta gefinn sjóö,
fJterö yrSi leiS aS gullöld nýrri, gefin frónskri þjóS.
vieð^ l)eSS úthoimtist annaS meira en eintómt skóla-fár,
ÞaÖ au^num kvöfum til áts og drykkju, óhófs, glyngurs, f jár.
f(g ^runúvallar-atriSi allra dáSa orSlengja naumast þarf,
Serhvert verSmæti, anda sem efnis, einlægt heimtar starf.
Þfóöinni vert aS hægja sinn vitskerta Hruna-danz
Voppírs-kálfinn, en hyggja heldur aS heiöri og velferS
þy. lands ?
siúJf niæ^ti þaS ólán henda, hún álpist þá rauna-slóö
>s caparvíta, sem garpurinn Grettir til glötunar foröum
tróS.
Guðmundur Þorsteinsson
frá Lundi.