Eimreiðin - 01.01.1951, Blaðsíða 88

76
MÁTTUR MANNSANDANS
eimreiðiN
fylgdi, vil ég aðeins segja þetta: Ég lief sjálfur kynnt mér oU
liug8anleg brögð og brellur, sem ólilutvandir menn beita, og bef
gengið úr skugga um, að engum slíkum brögðum er til að dreifa
bjá þeim mönnum, sein ég bef liér verið að segja ykkur frá. Og
í því sambandi vil ég minna á orðalag Heilagrar ritningar: „Þér
skuluð þekkja þá af verkurn þeirra“.
Þeim vitru rnunu nægja orð mín. Hugsanir eru hlutir! Og þa^
éru raunverulegri blutir en boldslíkaminn og jörðin undir fótum
yðar, blutir, sem ekki breytast né rotna fyrir tönn tímans, þvl
þeirra er það ríki, þar sem tíminn, eins og þér þekkið hann, er
ekki til. Alvitundin, sem mannshugurinn er brot af, skynjar all11
liluti, þar á meðal leyndardóminn mikla um dauðann og það, sen1
bíður vor bak við hans tjald. Sú önnur veröld er til, þar sem alvizka
og eilífur friður ríkir. Af því svo er, læt ég hér staðar numið me®
þessum bendingum eftir skáldkonuna Ellu Wlieeler Willcox:
Þegar árin mig færast yfir
og mín augu fá skýrari sýn,
ég sé, að í ranglæti öllu
á eilíft réttlæti skín,
að hver sorg liefur sérstakan tilgang,
þótt seint það í liug getum fest,
að eins og sólskinið sindrar að morgni,
svo mun allt, eins og er, þó bezt.
Ég veit, að villa er engin
í voldugri áætlun lians,
sem miðar í öllu að efling
úrslita-liamingju manns.
Og ég veit, að á vegferð sálar
til vitneskju um það, sem er mest,
mun ég segja, er sé ég til baka:
Svo er allt, eins og var, þó bezt.