Eimreiðin - 01.10.1952, Blaðsíða 21

Hervarnir gegn eyðingu landsins
eftir Jón Dúason, dr. juris.
Fjöldi þjóða hefur eina og sömu sögu að segja: Áður fyrr voru
fjöllin þakin miklum skógum. Þeir voru eyddir. Landið blés upp.
Stormar, regn og leysingaflóð feyktu og skoluðu jarðveginum
burtu, svo eftir stendur aðeins skafið berg eða grjóturð.
Víðáttumikil láglendisflæmi voru einnig klædd skógum. Skóg-
unum var eytt í gáleysi. Og þegar svo reyndist, að skógurinn
^afði staðið á gróðurtakmörkunum, blés landið upp, gróðurmoldin
fauk burtu, og landið varð að eyðimörk.
Fornrit Grikkja gefa oss fagra mynd af fögru og sólríku landi
uaeð skógklæddum fjöllum. Nú eru þessi fjöll orðin ber og nakin
auðn. í stað hinnar fornu hámenningar er nú komin sárasta
fátækt. Skógar Grikklands voru fyrrum undirstaða skipasmíða,
S1glinga, heimsverzlunar og nýlenduvelda grísku borgríkjanna í
fornöld. Væru stálskip nú ekki orðin verzlunarvara, er óvíst, að
Grikkir væru nú mikil siglingaþjóð.
Ber og nakin fjöll ítalíu voru við upphaf Rómaveldis þakin
miklum skógum. Skógar þessir gáfu við í hina sterku ílota Róm-
Verja. Væri fjalllendi ítalíu nú þakið slíkum skógum, sem þá voru,
mundu þeir gefa af sér mikla auðlegð efnivöru, er gæti verið
undirstaða stóriðju, sem veitti atvinnu, beint og óbeint, sæg af
nu, iðjulausum öreigahöndum.
Island var ekki stórveldi í fornöld, þótt um sum atriði menn-
lngar og dáða þoli það samanburð við sjálfa Róm. íslendingar eru
fynsta hafsiglingaþjóð veraldarsögunnar, fyrsta þjóð hnattarins,
nr sigldi óttalaust, að öllu leyti sjálfbjarga og af eigin hvöt, um
°kannað úthaf þvert og endilangt. Þessi hafsiglingaþjóð fann ný
onú í norðri og í vestri og suðvestri heila heimsálfu, kannaði
strendur þessara landa og reisti víða á þeim íslenzka byggð. Þessir
l°rfeður vorir gerðu sér svo kunnar strendur Atlantshafsins norð-
an rniðbaugs, að þeir töldu víst, að Atlantshafið væri innhaf, er