Eimreiðin - 01.10.1952, Blaðsíða 47

eimreiðin
ISLANDSVINURINN HANS HYLEN
263
einn stað í bók hans Millom frendar (1944). Kjell Bondevik skóla-
stjóri ritar gagnorðan og einkar greinagóðan inngang að þessu
Þýðingasafni og að sama skapi hlýlegan í íslands garð og íslend-
inga, er lýsir glöggum skilningi á bókmenntahneigð þeirra og
ijóðaást og á sérkennum íslenzks nútíðarskáldskapar. Lýkur hann
niáli sínu með þessum orðum, er njóta sín bezt á frummálinu:
..Gjennom dette utvalet fár me ein tverrskurd av yngre lyrikk.
Hans Hylen har funne den norrone tonen; han kjenner seg i ætt
med ándsbrorne sine. Difor nár tydaren sá hogt. Det er meir ei
innleving enn omsetjing mang ein gong. Bak dei talande og
fargerike bileta bankar eit impulsivt hjarta i oppgloding og eld-
hug.“
Hver sá íslendingur, sem þýðingarnar les og ber þær saman
við frumkvæðin, mun taka undir þessi ummæli Bondeviks skóla-
stjóra; þær eru löngum bæði andríkar og þrungnar tilfinningu,
í þeim slær heitt hjarta.
Þýðingarnar taka yfir tímabilið 1850—1930, og eru þar fleiri
eða færri kvæði eftir þessi skáld vor: Bjarna Thorarensen, Bólu-
Hjálmar, Jónas Hallgrímsson, Jón Thoroddsen, Grím Thomsen,
Henedikt Gröndal, Pál Ólafsson, Steingrím Thorsteinsson, Matthías
Jochumsson, Kristján Jónsson, Valdimar Briem, Jón Ólafsson,
Gest Pálsson, Þorstein Erlingsson, Einar Hjörleifsson (Kvaran),
Hannes Hafstein, Einar Benediktsson, Þorstein Gíslason, Guð-
mund Guðmundsson, Guðmund Magnússon, Jóhann Sigurjónsson,
Hnni Benediktsdóttur (Huldu), Stefán frá Hvítadal, Davíð Stefáns-
s°n, Tómas Guðmundsson og Margréti Jónsdóttur. Fylgir Hylen
Þýðingum kvæða hvers skálds úr hlaði með gagnorðu æviágripi.
Einnig eru nokkrar neðanmálsskýringar, er, ásamt æviágripun-
Um, koma hinum erlenda lesanda að góðu haldi.
Þýðandi hefur valið safninu þessi einkunnarorð úr hinni al-
hunnu „Vorhvöt“ Steingríms Thorsteinssonar:
„Og kved der for folket i gronkande dal
med tirande gullharpestrengjer
um folkevár fager, som fridomen skal
i frygd leida vart yver engjer.
Av frækornet no skal det veksa ein stu,
um folket várt jamt mot seg sjolve er tru.“
í safninu er eigi aðeins að finna þýdd kvæði eftir meginþorra
*lelztu íslenzkra skálda (austan hafsins) á umræddu tímabili,
heldur einnig margt af úrvalskvæðum þeirra, er vinsælust hafa