Eimreiðin - 01.10.1952, Qupperneq 77

eimreiðin
RITSJÁ
293
eru annars staðar til eða hvergi. Sir
William bendir réttilega á, í kafl-
anum um rimnamál (bls. lxix), að
i'ímur fyrir 1800 séu svo mikilvægar
í málsögulegu tilliti, „að engin sögu-
leg orðabók íslenzkrar tungu getur
°rðið fullkomin fyrr en allar rimur,
oprentaðar sem prentaðar, hafa verið
fannsakaðar og úr þeim safnað fátið-
um orðum, er í þeim finnast".
1 öðru bindi eru sýnishorn rimna
ftá 1550 til 1800, svo sem Pontus
rimna, Rollants-rímna, Króka-Refs-,
Hrólfs kraka-, Olgeirs danska-, Ðlf-
ars sterka-, Hænsa-Þóris-rímna o. fl.
Er í þessu bindi fylgt sama hætti
°g áður um skiptingu efnis i inn-
gangi: fyrst rætt um rímurnar al-
ruennt frá þessu timabili, siðan um
Uiansöngva þeirra, bragarhætti og
rímnamál.
Þriðja bindi fjallar um rímur frá
1800 til 1900. Ritar Sir William for-
mála og inngang að því eins og fyrri
Hndunum, og getur hann í inngang-
mum þeirra tilrauna, sem gerðar hafa
verið til að reisa við að nýju þessa
grein ljóðgerðar. En segja má að þær
tilraunir hefjist, er Guðmundur skáld
Huðmundsson hóf að yrkja Alþingis-
rímur sinar (1899) og haldi áfram
með Ölafs rimu Grænlendings eftir
Einar Benediktsson (Hrannir 1913),
Hímum af Oddi sterka eftir örn Arn-
orson (1938) og rimum þeirra Svein-
l'iörns Benteinssonar og Péturs Jak-
obssonar, sem birzt hafa á siðastliðn-
mn áratug aldarinnar. Aldrei hefur
ems mikið flætt yfir þjóðina af rimna-
lindinni eins og á 19. öld, þar sem á
benni eru talin uppi 240 rímnaskáld
e®a þrefalt fleiri en kunn eru á skrá
Peirra, er ortu rímur fyrir 1800. Frjó-
Samasta rimnaskáld 19. aldarinnar,
Sigurður Breiðfjörð, verður eðlilega
drýgstur að sýnishornum, enda eru
i bindinu valdir kaflar úr átta af
rímum hans, en aðeins sýnishorn
einnar rimna Simonar Dalaskálds,
innan um fimmtán önnur rimnaskáld
þessa timabils, með eitt til tvö sýnis-
horn hvert. — Frágangur bókarinnar
er vandaður, en nokkuð er um prent-
villur, og skökk skipting orða milli
lina kemur nokkrum sinnum fyrir
í I. og II. bindinu. — Síðast í þeim
er prentaður hinn enski texti ritgerða
Craigies framan við rimurnar, og
aftan við III. bindi enskur útdráttur
inngangsins að því bindi. Snæbjörn
Jónsson hefur séð um þýðingu rit-
gerðanna á íslenzku.
Sv. S.
ÞENKINGAR, IjöS eftir Gest GuS-
finnsson. Rvík 1952.
Bók þessi er 80 bls., og í henni eru
36 kvæði, flest stutt. Pappír er góður
og frágangur, — nema prófarkalest-
ur, því nokkrar prentvillur, slæmar,
eru í bókinni, og eru tvær leiðréttar
á miða, er fylgir. En þær hljóta að
vera fleiri, t. d. út fyrir úti á bls. 13,
en fyrir enn á bls. 15, og fyrir aS
á bls. 65, og ef til vill fleiri, þótt
ekki sé það augljóst, fyllilega. —
Á því er enginn efi, að höfundur
kvæðanna er greindur maður, athug-
ull og skáldmæltur vel. Eins er aug-
ljóst, að hann er skapþungur og að
honum líður ekki ætið vel, einkum
af því að hann er trúlitill. Ber fyrsta
kvæðið vott um þetta, en það er sam-
nefnt bókinni. Hann kveðst ekki hafa
borið skyn á „kjarnans leyndardóm".
Einhver ógæfunorn hefur komið inn
í huga hans, sjálfsagt á unga aldri,
andúð gegn þeirri kenningu, sem
hann þó lifir og breytir eftir, hinni
kristilegu lifsskoðun. Úr þessu verður