Eimreiðin - 01.10.1952, Blaðsíða 44

260
ISLANDSVINURINN HANS HYLEN
eimreiðin
deira, eller var i kyrkja og hoyrde pá Guds-tenesta, kom eg tidt
pá gráten — det var som tonar frá barndomen heima hjá mor
og far.“
Hér lýsir það sér fagurlega, hve Hylen stendur djúpum rótum
í norrænum menningarjarðvegi, enda er hann maður þjóðlegur
mjög í anda og þjóðrækinn í bezta skilningi orðsins; hér kemur
einnig fram ást hans á íslandi, honum finnst hann vera kominn
heim í foreldrahúsin á ný. í niðurlagi umrædds formála harmar
hann það, að Norðmenn þekki ekki þessa náskyldu íslenzku frænd-
ur sína betur en almennt er raun á, og kveður það vera eina
ástæðuna til þess, að hann dirfist að senda frá sér þessar þýð-
ingar af íslenzkum ljóðum. En Ijóðaþýðingar þessar, sem nánar
mun vikið að, bera því órækan vott, hve handgenginn hann er
íslenzkum nútíðarbókmenntum.
Að loknu norræna kennaramótinu á Laugarvatni ferðaðist Hylen
upp í Borgarfjörð til þess að kynnast frekar landi og þjóð og
dvaldi um tíma í Reykholti; þar hefur hann auðsjáanlega ort hið
fallega kvæði sitt „Ved Snorrelaug“, sem prentað er í ljóðabók
hans: Det syng frá Bogdemyr. Lýsir þetta erindi því beinlínis.
hvar kvæðið er til orðið:
„Eg sit her trylt pá ein liten haug
— ei kveldstund eg aldri gloymer,
og ser i eimande Snorrelaug
med helg i hugen — og droymer."
í kvæðinu fléttast saman annars vegar lýsing á Reykholtsdal
og fögru umhverfi hans á heillandi sumarkveldi og hins vegar
þakkaróður til Snorra Sturlusonar fyrir það, að hann varð „sálm
í endurreisnarstarfi" Norðmanna og traust stoð i frelsisbaráttu
þeirra; en þar er vitanlega við það átt, hver uppspretta þróttar
í stríði og framsóknaranda Heimskringla Snorra varð hinni norsku
frændþjóð vorri, eins og alkunnugt er og Norðmenn hafa á hinn
drengilegasta hátt viðurkennt og þakkað með Snorra-styttunni til-
komumiklu í Reykholti.
Hylen skólastjóri er maður heilsteyptur í lund, eldheitur ætt-
jarðarvinur og hugsjónamaður, sem áunnið hefur sér tiltrú og
virðingu samverkamanna sinna og samferðasveitarinnar almennt-
Hann hefur verið farsæll og mikilsmetinn forystumaður í fræðslu-
málum, ungmennafélagsmálum og bindindismálum. Hann átti 1
aldarfjórðung sæti í stjómarnefnd Kennarafélags Rogalands og
var árum saman formaður lýðskólans og bókasafnsins að Sauða,