Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1958, Side 49

Eimreiðin - 01.01.1958, Side 49
NÚ LEGG ÉG AUGUN AFTUR 25 brúðkaupsterta móður minnar og föður, hangandi í pjáturkassa niður úr einum loftbitanum, og krukkurnar í geymslunni með snákum og öðrum lífverum, sem faðir minn hafði safnað sem drengur og geymdi í spíritus; spíritusinn siginn í glösun- um, svo bökin á sumum snákunum og dýrunum stóðu upp nr og voru orðin hvít — ef þú hugsar þetta langt aftur, manst þú mjög margt fólk. Ef þú baðst fyrir þeim öllum og fórst með Máríubæn og Faðirvorið fyrir hvern og einn, þá var það tímafrekt, og að lokum var kominn ljós dagur, og þú gazt farið að sofa, ef þú varst á stað, þar sem þú gazt sofið í björtu. A þessum nóttum reyndi ég að muna allt, sem hafði komið fyrir mig; byrjaði rétt áður en ég fór í stríðið og hélt síðan aftur eftir frá einu atviki til annars. Ég fann ég gat aðeins uiunað aftur til geymslunnar í húsi afa míns. Síðan byrjaði ég þar og mundi hingað eftir, þar til ég kom að stríðinu. Ég mundi að eftir að afi minn dó, fluttum við úr því húsi og í nýtt hús, sem móðir mín teiknaði og lét byggja. Margir hlutir, sem ekki átti að flytja, voru brenndir úti í garðinum, og ég mundi þessum krukkum úr geymslunni var hent í eldinn og hvernig þær sprungu í hitanum og eldur- lnn blossaði upp af spíritusnum. Ég mundi, þegar snákarnir brunnu á bálinu í garðinum. En það voru engar manneskjur 1 því, aðeins hlutir. Ég gat jafnvel ekki munað hverjir brenndu hlutina, og ég hélt áfram, unz ég kom að fólkinu, þá stanz- aði ég og bað fyrir því. Hvað nýja húsið snertir, man ég, að móðir mín var alltaf að gera hreint og taka rækilega til í því. Eitt sinn, er faðir nUnn var í burtu við veiðar, gerði hún allsherjar hreingern- lngu í kjallaranum og brenndi öllu, sem ekki átti að vera þar. Þegar faðir minn kom heim og steig niður úr vagninum °g batt hrossið, logaði eldur enn á veginum við húsið. Ég fnr út til að taka á móti honum. Hann rétti mér haglabyssuna Sl’na og horfði á eldinn. >»Hvað er þetta?“ spurði hann. »Ég hef verið að gera hreint í kjallaranum, góðurinn," Sagði móðir mín ofan af veröndinni. Hún stóð þar brosandi <l® taka á móti honum.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.