Eimreiðin - 01.01.1971, Blaðsíða 7

Chanson
Romantique
eða tólfær fingraæfing
í þrem þáttum
um riddaralegar ástir
Eftir
Hjört Pálsson
Hjörtur Pálsson
í dimmum görðum glóði dögg á runnum,
en glaðlegt rísl hún nam úr djúpum brunnum,
og næturblærinn lágt við gluggann lét.
Handan við síkin sá hún mann á hesti.
Hver svipul stund var helguð þessum gesti,
er rökkrið hafði riðið þétt sín net.
Hann stökk af baki og batt við hestastein
sinn blakka fák og sá hvar vakti hún ein.
Og milli þeirra aðeins fáein fet.
II
í fölu skini tunglsins tvö þau stóðu,
á tré og stein sló blárri rökkurmóðu,
er hvarf hún til hans heit og rjóð og hrein
með hjartað fullt af þrá og þúsund vonum
um þögla, dimma næturstund með honum.
Hún þráði stæltan, ungan, öran svein.