Eimreiðin - 01.01.1971, Blaðsíða 25

Sjónvarp
á íslandi
Eftir
Benedikt Gröndal
Benedikt Gröndal
í tilefni af 40 ára afmæli Ríkisútvarpsins í vetur flutti það nokkur
erindi um fjölmiðla á íslandi. Benedikt Gröndal formaður útvarpsráðs
ræddi einkum um sjónvarpið og aðdraganda þess hér á landi og birtist
erindi hans hér í heild.
I
Sjónvarp er þáttur í daglegu lífi á níu af hverjum tíu heimilum á
íslandi. Það rýfur einangrun héraða og einstaklinga, flytur fróðleik og
list og styttir þjóðinni stundir.
Engri tækninýjung hefur verið tekið nteð meiri áhuga hér á landi.
Ibúar lieilla byggðarlaga hafa boðið fram lánsfé og sjálfboðavinnu til að
koma upp endurvarpsstöðvum, ef þær fengust ekki nógu fljótt á annan
hátt. Á aðeins fjórum árum hafa yfir 36.000 lieimili eignazt móttöku-
tæki, en alls eru heimili í landinu liðlega 40.000.
Þegar á allt þetta er litið, virðist næsta ótrúlegt, að íslendingar skuli
hafa verið meðal síðustu þjóða að koma sér upp sjónvarpi, og það hafi
kostað harða baráttu í meira en áratug. Forráðamenn Ríkisútvarpsins
mættu í fyrstu áhugaleysi, en síðar beinni andstöðu, er þeir gerðu tillög-
ur um íslenzkt sjónvarp. Er af því mikil og næsta furðuleg saga, og
flettast inn í liana utanríkis- og varnarmál, menningartogstreita og
margvísleg stjórnmál, eins og nærri má geta.