Eimreiðin - 01.01.1972, Qupperneq 62
EIMREIÐIN
Nixon, Bandaríkjaforseti, liafi hug á að breyta áslandinu á þann
veg, að sóknin og sigrarnir verði aðeins í þágu ríkisvaldsins. 1
Frakklandi hefur löngum verið deilt um rikisreknu fjölmiðl-
ana, útvarp og sjónvarp, og þeir sakaðir um þjónkun við gaull-
ista á löngum stjórnarferli þeirra. Og þannig mætti lengi telja.
Þessar deilur liafa einnig orðið hér á landi. tmsum hefur vax-
ið í augum, hversu Morgunblaðið er útbreitt, og þeir hinir sömu
hafa beitt margvíslegum aðferðum til að rýra gildi hlaðsins í
augum almennings. Á þetta einkum við um þá, sem eru á önd-
verðum meiði við l)laðið i skoðunum. Svipað má raunar einnig
segja um þá, sem telja hlaðið túlka skoðanir sínar, þeir telja
það ekki nægilega harðskeytt í baráttunni fyrir málstaðnum og
æskja meiri pólitískra skrifa, þótt þeir vilji úthreiðsluna
sem mesta. Vandi Morgunblaðsins felst líklega einna helzt
í því, hvað útbreiðsla þess er orðin mikil. Það er vanda-
samt að vera „blað allra landsmanna“. Ekkert hlað getur náð
þeirri stöðu né viðhaldið henni, nema það hafni þröngsýnum
sjónarmiðum, en það er síður en svo það sama og blaðið verði
skoðanalaust og aðeins spegill viðleitninnar til að gera öllum til
hæfis. Það getur heldur ekki verið markmið hlaðs, sem vill láta
taka sig alvarlega. Það verður að liafa sína skoðun og láta hana
óhikað í ljós með rökfestu. Á þann hátt getur hlað leitt stjórn-
málaumræður eða aðrar umræður inn á það svið, sem því sæmir.
Morgunblaðinu er ekki skylt að gera öllum til hæfis, en sama
er ekki unnt að segja um áhrifamesta fjölmiðil landsins, Ríkis-
útvarpið. Eðli sinu samkvæmt er útvarpinu skylt að koma til
móts við allar skynsamlegar kröfur í efnisvali sínu. Æðsta
skylda stjórnenda þess er að gæta þess, að hvorki skoðunum né
einstaldingum sé misboðið. Gangi einhver lengra í málflutningi
sínum, án þess að öðrum sé gefinn kostur til andsvara, verður
sá, sem of langt fer, að hætta iðju sinni. Hann verður annað-
hvort að falla frá málflutningnum eða lála af störfum við út-
varpið. Þetta sjónarmið á ekkert skylt við rilskoðun, heldur er
með því sleginn sá varnagli, að mönnum líðist ekki að nota
þetta áhrifamikla tæki í eigin þágu eða skoðana sinna á ein-
hliða hátt. Markmið Ríkisútvarpsins er að gera ölluin til hæfis
með dagskrá sinni. Fréttir á að sjálfsögðu að segja í samræmi
við það, sem sannast er og réttast, en einhliða skoðanir eiga ekki
að koma fram, nema þeim, sem eru á öndverðum meiði, gefist
tækifæri til andsvara. Sljórnendur einstakra dagskrárþátta hafa
enga heimild til að nola þá til að lialda fram sérskoðunum sín-
62