Eimreiðin - 01.01.1972, Blaðsíða 67

EIMREIÐIN
HÖRÐUR EINARSSON, HRL.
Hægagangur
r
a
hraðaöld
Allir, sem koma nærri meðferð dómsmála hér á landi, þekkja
til þess, live mikill seinagangur er á málunum. Er þá fyrst og
fremst átt við mál fyrir almennum héraðsdómum í einkamál-
um, þ. e. í stórum dráttum þau mál, sem hér í Reykjavík lúta
meðferð borgardómaraembættisins. Langmestur fjöldi þeirra
mála, sem undir það embætti falla, fær þó mjög hraða afgreiðslu,
en það eru liin einföldustu skuldamál, svo sem víxilmál, sem
ekki er haldið uppi vörnum í. Sé hins vegar haldið uppi vörn-
um og þörf talin á að afla gagna fyrir dómi, t. d. með yfirheyrsl-
um, er eins og málin séu lögð í pækil, sem ekki megi hreyfa þau
úr fyrr en mjög er tekið að slá í þau.
Algengast er, að rekstur slíkra mála taki a. m. k. tvö til þrjú
ár, en frávik eru í báðar áttir. Því fer fjarri, að það verði talin
regla, að meðferð hinna meiriháttar mála taki yfir lengri tíma-
bil heldur en meðferð hinna minniháttar mála, m. a. s. virðist
nokkurrar viðleitni gæta hjá dómstólunum til þess að hraða
sérstaklega meðferð allraþýðingarmestu mála.
Enginn mun víst verða til þess að halda því fram, að seina-
gangurinn á málunum stafi fyrst og fremst af því, að vinnan
við þau sé svo mikil. Fæst þeirra mála, sem taka yfir t. d. tveggja
til þriggja ára tímabil, eru svo viðamikil, að ekki mætti ljúka
þeim á þremur til fjórum inánuðum og jafnvel á enn skemmri
tíma, ef að þeim væri unnið nokkurn veginn í samfellu.
67