Ægir - 01.02.1945, Síða 3

Æ G I R
MANAÐARRIT FISKIFÉLAGS ISLANDS
38. árg.
Reykjavík — Febrúar—marz—apríl 1945
Nr. 2-4.
Davíð Ólafsson:
Sjávarútvegurinn 1944,
Ef litið er á afkomu sjávarútvegsins í
keild á árinu 1944, má segja, að hún hah
verið a. m. k. sæmileg. Skýrist þetta betur,
ef litið er á hina ýmsu þætti sjávarútvegs-
ins hvern í sínu lagi. Mest eru blæbrigðin
vafalaust í afkomu útgerðarinnar sjálfrar,
enda um svo mikla fjölbreyttni þar að
i'æða, allt frá hinum smæsta til hins
stærsta, að annars er tæplega að vænta,
þegar á allar aðstæður er litið.
Hjá hinni árstíðabundnu og staðbundnu
útgerð, þ. e. þeirri útgerð, sem rekin er
með opnum bátum og smáum þiljubátum,
var afkoman léleg, a. m. k. sums staðar.
bannig var það t. d. við Norðurland, og
átti aflatregða mikinn þátt í því.
Afkoma vélbátaútgerðarinnar mun aftur
á móti víðast hvar hafa verið sæmileg,
þrátt fyrir ýmsa erfiðleika og var skortur-
inn á línuveiðarfærum einna erfiðastur,
einkum þegar leið á árið. Var það hvort-
tveggja, að vetrarvertíðin var yfirleitt góð,
þó tæplega eins og árið áður, t. d. við
Eaxaflóa, og síldveiðarnar með afbrigðum
góðar. Áttu þær mjög drjúgan þátt í að
gera afkomu þeirra skipa, sem þær stund-
uðu, góða yfirleilt.
Hin stærri útgerð, togarar, stærstu vél-
^kipin og línugufuskipin, mun hafa haft
jafnbezta afkomu á árinu. Einstök skip
skáru sig þó einnig úr með miður góða af-
komu, en ef litið er á heildina, mun af-
koman hafa verið góð lijá þessum skipum.
Telja má, að árið hafi verið mjög hag-
stætt fyrir fiskfrystihúsin. Var framleiðsla
þeirra meiri en nokkru sinni fyrr og var
öll seld með samningum, fyrir verð, sein
telja verður hagkvæmt. Er það vafalaust,
að afkoma frystihúsanna hefir yfirleitt
verið góð. Er þetta að sjálfsögðu mikil-
vægt, þar sein allverulegur hluti frysti-
húsanna hefur verið byggður upp á dýr-
um tíinum og öll tæki og mannvirki því
mjög dýr. Á þetta sama vitanlega við um
allar greinar sjávarútvegsins, sem líkt
stendur á um.
Um síldariðnaðinn er það að segja, að
hann vann við góðar aðstæður, með því að
síldaraflinn, sem nær allur fór til verk-
smiðjanna, v7ar mjög mikill og síldin
óvenju feit og lýsismagnið því rnikið.
Þetta ár hefur því enn liðið þannig, að
sjávarútvegurinn hefur, þrátt fyrir ýmsa
örðugleika, haft sæmilega afkomu, og unn-
izt þannig tími til að liúa sig enn betur
undir þá hörðu keppni, sem hann óhjá-
kvæmilega hlýtur að lenda í fyrr eða síðar,
þegar aðrar þjóðir með svipaða fram-