Ægir - 01.02.1945, Síða 42

64
Æ G I R
Þetta sparar mikla vinnu, fer betur með
flökin og eykur þrifnað.
Innpökkun. Ég tel, að stefna beri að því,
að það fólk, sem er við vigtun og innpökk-
un á flökum, sé í sérstökum klæðnaði.
Hvítar gúmmísvuntur og hvíta sloppa
undir. Það er alveg ófært, eins og nú á sér
stað, að þetta fólk sé klætt i allavega drusl-
ur, af öllum litum og gerðum, við að
pakka inn matvælum.
Þar sem ég minnist á þetta atriði, þá tel
ég rétt að benda um leið á það skipulag,
sem æskilegast er að sé á húsakynnum við
þessa vinnu. Fiskmóttökurúm á að vera
alveg sérskilið frá vinnusal, og þannig út-
búið, að þar sé hægt að setja á kælingu ef
með þarl'. Þá á að fara fram uppþvottur.
Næst á að koma l'Iökunarrúm, og tel ég
æskilegt, að það sé aðskilið frá því rúmi,
þar sem fiskurinn er svo vigtaður og inn-
pakkaður. Þaðan færu svo pakkarnir inn
i frystirúmið, sem sjálfsagt er að sé aðskil-
ið og sérstakt rúm, og þar á að setja pakk-
ana í kassana og ganga frá þeim.
Öll þessi herbergi eiga að vera hvítmál-
uð, og fólkið á að vera í þeim klæðnaði, er
áður er getið um. Því miður eru mörg þau
frystihús, sem byggð hafa verið jafnvel á
síðustu tímum, gerð af lítilli hagsýni, með
AÍnnuskipulag fyrir auguin, og er það sorg-
legt, um svo dýr fyrirtæki. Allt þetta má
þó laga, ef samtaka vilji væri fyrir hendi.
Fnjsting. Frystrng er víðast fram-
kvæmd, eins og nú er, með svoköllnðum
„pressutækjum“. Pakkarnir eru lagðir
milli tveggja flata, sem hafa inni að halda
kælivökva eða ammoníak. Þessi tæki eru
flest gerð úr slæmu efni og ryðga fljótt,
og er það mikill galli. Einnig eru þau
þannig gerð, að hver getur pressað pakka-
ana mikið eða lítið, og skapar það mis-
ræmi og er slæmt upp á ytri umbúðir, sem
allir nota af sömu gerð. Einnig er viðbúið,
að það geti verið hættulegt að pressa fisk
mikið, og er nú verið að rannsaka það
atriði í atvinnudeild Háskólans.
Geymsla á fnjstum fiski. Klefar þeir,
sem frystur fiskur er geymdur i, eiga að
mínum dómi ekki að vera hærri undir loft
en svo, að hægt sé að láta kassa i efstu
röð með því að standa á gólfi. Ef hæðin er
meiri, verður alltaf g'engið upp' á neðstu
raðirnar, og er það ófært. Ef heppilegt
þykir, þegar byggt er, að hafa klefa þessa
bærri, svo sem vegna þess að lóð er dýr,
eða af öðrum ástæðum, þá ætti að skipta
þeim með plankalofti og hafa svo lyftu.
Einnig verður alltaf ódýrara að vinna í
klefum, þar sem lágt er undir loft.
Þar sem mjög er áríðandi að fiskur sé
geymdur við sem allra jafnast kuldastig,
Jiyrftu að vera ákvæði um það, hvað hvert
hraðfrystihús ætti að hafa margar kulda-
kaloriur á hvern teningsmeter i klefum,
lyrir utan þann kraft, sem það hefur til
frystingar.
Það munu vera til hús, sem liafa það
mörg frystitæki, miðað við vélaafl, að lítill
kraflur er afgangs fyrir geymslurúm, ef
nóg hráefni er til að frysta.
Setja þarf Hka ákvæði um það, hve
þykkir listar skuli vera á gólfi undir fisk-
pökkum, og hve breilt bil eigi að vera milli
veggjar og fisks. Ég teldi hæfilegt, að list-
ar á gólfi væru 5 cm, og bil milli veggjar
og fiskhleðslu ekki minna en 15 cm.
Útskipun. Það er mikið atriði, þegar
fiskurinn er settur um borð í skip til út-
flutnings, að þá sé vel og hreinlega með
hann farið. — Mikið skortir á, að þetta sé
i svo góðu lagi, sem ákjósanlegt væri. Það
sem athugavert er í þessu efni er það, að
menn þeir, sem hlaða fiskkössunum i lest-
um skipanna, ganga á sömu skónum á köss-
unum og þeir ganga til vinnu sinnar eftir
forugum götum, kolugum bryggjum o. fl.
Þau skipafélög, sein flytja fiskinn, ættu
að hafa einhverja heppilega skó, sem menn
settu á sig er niður í lest keinur. Ég hef
séð mjög slæma meðferð að þessu leyti, og
er áríðandi að gera eitthvað þessu til lag-
færingar.
Eitt atriði í vinnslu húsanna, sem nú er
mjög útbreitt, á að leggjast niður.
Það hefur orðið að venju, að pakka inn
öllum þeim fiskafgöngum, sem ekki þykja