Ægir - 01.07.1979, Blaðsíða 47

1 þriðja lagi að nýta betur en nú er gert vannýtta
fiskstofna.
^annýtt sjávarfang
Vannýting lifrar og slógs er oft nefnt sem dæmi
Unr það sem betur mætti fara hvað nýtingarþáttinn
varðar. Það er ljóst að þarna er hent miklum
Verðmætum. Vandinn er að koma þessum verð-
rr'ætum til skila, þannig að réttlætanlegt sé miðað
v'ö tilkostnað og fyrirhöfn. Ég álít t.d. óraunhæft
gera ráð fyrir lifrarbræðslum í togurunum eða
Peim fjölda útgerðarstaða sem fyrirfinnast um-
Verfis landið eins og verðlagi er háttað á lýsis-
aiurðum í dag. Sjálfsagt er að auka eftir mætti
' rarvinnslu til manneldis og um tíma stóðum við
slíku í Neskaupstað í tilraunaskyni. Þær til-
!"aunir tókust ekki þá. Sumstaðar hefur þetta gengið
etur og er það vel. Allir vita að sjávarútvegur
er rnikilvægasti þáttur þjóðarbúskaparins og ekkert
nema gott um það að segja að menn vilji bæta eins
°g hægt er nýtingu sjófangs. Möguleikar í þeim
num þurfa sífellt að vera í skoðun og endurmati.
. _ stundum finnst mér vera gerðar meiri kröfur til
L3varútvegs en kannski hann fær risið undir í
Ssum efnum. Við eigum víða ónýttar eða vannýtt-
auðlindir í þessu landi. Það má nefna til jarð-
ltann, fallvötnin, frjómoldina o.fl. o.fl. Vinnsla
nýting alls þessa verður að meta með hliðsjón
^lkostnaði, einnig í sjávarútvegi. Þegar allt
« ^jur til alls, kann að vera skynsamlegra að
Ja út meiri Hekluvikur en að salta kútmaga
111 útflutnings.
, /kðeins örfá orð til viðbótar varðandi nýtingar-
fi J*nn' ^arfinn er nú talinn allt að því vannýttur
stofn og kemur það okkur sjómönnum dálítið
anskt fyrir sjónir. Sleppum því. En við eigum
^mælalaust vannýtta fiskstofna og þar ber öllum
^nian um. Hér er kannski efstur á blaði kol-
0fiUnninn- Meginvandinn er sá að fáir hafa áhuga
o en8inn getu til að standa að þeim tilraunum
Vejgrannsóknum svo sem nauðsynlegt er, til að
niuni
geti hafist af þeim krafti að þjóðarbúið
þfi. . um. Ég vil á engan hátt gera
ráð^' vi^ieitni sem aðilar eins og sjávarútvegs-
flei^n^fið, Fiskifélagið, Hafrannsókn og e.t.v.
^gh sta®*^ a^- ^ær úraga bara svo skammt.
stió ^ ^ il®r Þurf* ^01112 lii hugarfarsbreyting
Viðrnvairia fyrst og fremst, ef ráða skal bót á.
fj^ V erÚum að stefna markvist að nýtingu vannýttra
egunda og stórauka veiðitilraunir og rann-
lítið úr
sóknir. Ég tel mig þess ekki umkominn að koma
með fastmótaðar tillögur um tilhögun á þessu
stigi málsins. En ljóst er að skipulagsbreytingar
verða að koma til hjá þeim stofnunum sem nú
stýra sjávarútveginum.
Það þykir sjálfsagt mál þegar virkja skal fall-
vötn og þvíumlíkt að fram fari það sem kallað
er forrannsóknir. Þetta felst að því er mér skilst
í því að finna heppilegustu virkjunarstaði, aðferðir
o.fl. Auk þess sem sagt er fyrir með nokkurri
vissu um afköst og arð viðkomandi framkvæmdar.
Allt kostar þetta stórfé en enginn lætur sér til
hugar koma að sleppa þessum lið. Á sama hátt álít
ég að standa beri að nýtingu vannýttra fiskstofna.
Þetta finnst mér mikilvægt atriði varðandi aukna
hagkvæmni í sjávarútvegi og mun mikilvægara „
en margt smáræðið sem fjasað er um í tíma og
ótíma.
Góðir ráðstefnugestir. Ég sagði í upphafi að ég
myndi byggja mál mitt á persónulegri reynslu og
ég geri alls enga kröfu til þess að þið meðtakið
þetta sem einhvern Stórasannleik um viðhorf sjó-
mannastéttarinnar. í besta falli gæti ég vænst að
hafa aukið ykkur skilning á viðhorfum sjómanna.
Og ef til vill felst í þessum orðum eitthvert það
frækorn sem nær að skjóta rótum og verða sjávar-
útveginum til framdráttar fyrr eða síðar.
Fiskvinnsluskólanum slitið
Fiskvinnsluskólanum var sagt upp í 6. skiftið,
þann 19. maí sl.
Eftirtaldir fiskiðnaðarmenn útskrifuðust:
Eyjólfur M. Eyjólfsson, Reykjavík.
Guðmundur Einar Jónsson, Flateyri.
Gunnar Aðalbjörnsson, Siglufirði.
Karl Ágúst Gunnarsson, Bolungarvík.
Karl Haraldur Gunnlaugsson, Siglufirði.
Olavur Poulsen, Færeyjum.
Pétur Hafsteinn ísleifsson, Keflavík,
Sigurður H. Gústafsson, Eskifirði.
Skúli Gunnarsson, Húsavík.
Sæmundur Þorvaldsson, Dýrafirði.
Einn fisktæknir útskrifaðist
Pétur Þórarinsson, Keflavík.
ÆGIR — 427