Ægir - 01.07.1979, Blaðsíða 20

að afla upplýsinga um skilahlutföll hinna ýmsu
verksmiðja.
Sumarið og haustið 1978 voru alls merktar
18.207 loðnur í 3 leiðöngrum og 75 sleppingum
eins og sýnt er í 7. töflu. í leiðöngrum 1 og 2
7. tafla Loðnumerkingar sumarið 1978.
Fjöldi Samtals
Leiðangur Tímabil merkinga merkl
01 13/7-9/8 51 11.632
02 21/9-25/9 17 5.114
03 17-10-18/10 7 1.441
8. tafia. Endurheimt loðnumerki 1978 og 1979.
Leiðangur Endurheinu Samtals
1978 1979
01 219 183 402
02 10 17 27
03 44 7 51
ingum sem best koma út hafi lifað merkinguna a •
Meðalskilahlutfalli þessara sleppinga er síðan dei
í meðal skilahlutfall hinna og dánarstuðull þar me
fenginn. Úr fáeinum merkingum fengust alls engar
endurheimtur og var þá litið svo á að öll sú loðna
hefði drepist.
Loðnan er smár og viðkvæmur fiskur, sem er
ákaflega erfitt að merkja. Vegna hins lága skila
hlutfalls úr seinni hluta 1. leiðangurs og leiðangrl
2, svo og slæmra aðstæðna í 3. leiðangri eru þaU
gögn óáreiðanleg og voru því ekki notuð. Mer
ingar nr. 3-26 í 1. leiðangri, samtals 5.057 loðnur.
hafa hinsvegar tekist mjög vel. Endurheimtur UI"
þessum merkingum eru því eingöngu lagðar
grundvallar við eftirfarandi stofnstærðarútreik11
inga.
Eins og að framan greinir verður samt að ger
ráð fyrir 32,3% afföllum, og voru því merkiar
loðnur í sjó samtals 3.373.
voru aðstæður til merkinga góðar, flotinn fremur
dreifður og ágætt veður. í 3. leiðangri var komið
haust, leiðindaveður en mikill afli á litlu svæði
og merkingum því hætt fljótlega.
Endurheimtur úr hinum ýmsu leiðöngrum voru
eins og sést í 8. töflu.
2.3. Merkingardauði.
Ef skilahlutfall úr 1. leiðangri er skoðað sér-
staklega (12. mynd) kemur í ljós að ekki munar
miklu á endurheimtum á sumar- og haustvertíð
1978 og vetrarvertíð 1979. Bendir þetta til þess að
merkti fiskurinn hafi fljótt náð að dreifast mæta-
vel um hinn ómerkta hluta stofnsins.
Á hinn bóginn er auðséð, að skilahlutfall lækkar
mjög skyndilega um og eftir 26. merkingu í báðum
tilvikum. Þar sem þetta gerist báðum megin við ára-
mótin er veiðum á merkingatíma ekki um að kenna.
Langsennilegast er, að loðnan hafi skyndilega
komist í mikið æti. Undir slíkum kringumstæðum
er ákaflega erfitt að koma merkjunum fyrir í
kviðarholinu án þess að sprengja magann, sem fyrr
eða siðar dregur fiskinn vitanlega til dauða. Um
breytta aðferð við merkinguna er ekki að ræða þar
sem einn og sami maður sá um hana allan leiðang-
urinn.
Til þess að finna hve mikið af merktu loðnunni,
sem sleppt var, lifði af þegar til lengri tíma er
litið var brugðið á alþekkt ráð. Það felst í því, að
gert er ráð fyrir að allur fiskurinn í þeim merk-
2.4. Afföll af völdum veiða og náttúru.
Aflaskýrslur sýna, að á tímabilinu ágúst-scp1
ember 1978 varð samanlagður afli íslending3’
Norðmanna og Færeyinga rúmlega 600 þús. tonn_
Bergmálsmælingar á stofnstærð benda til þess a
þetta samsvari 1/4-1/3 hluta hrygningarstofns
ársins 1979.
Um náttúrlegan dánarstuðul hinna ýmsu árgang3
loðnunnar er næsta lítið vitað. Þessi stuðull er
trúlega lágur á ætistíma fullorðnu loðnunnar
meðan hún heldur sig í köldum sjó á djúpsl° •
Dánarstuðullinn hlýtur svo að hækka mikið a
hausti og yfir veturinn þegar loðnan er komin
þorskmiðin við kantana vestan-, norðan- og aUSt
anlands.
Eftir því sem næst verður komist er hæf»e&
að reikna samanlögð afföll af völdum veiða °-
náttúru um 39% á ofangreindu tímabili. Fjöl
merktrar loðnu í sjó miðað við síðustu áram
reiknast því fyrir 1. leiðangur sem hér segir:
Merking 3-26, 3373 * 0.61 = 2058.
2.5. Skilahlutfall rafsegla.
Eins og nefnt var í upphafi var víðast hvar
merkt í þrær eða lestar veiðiskipa til þess 3
finna skilahlutföll hinna ýmsu rafsegla. Af ýmsUlU
ástæðum, sem ekki verða tíundaðar hér, fenguS
því miður ekki marktækar niðurstöður að þessU
sinni nema í 4 bræðslum.
Þessar bræðslur voru:
400 — ÆGIR