Ægir - 01.02.1980, Blaðsíða 29

stunduðu þær bátar af Vestfjörðum og nokkrir
sunnlenskir bátar að auki.
Norðlendingar héldu sig þá meira á Stranda-
grunni, þar sem nú urðu litlar veiðar á Kolbeins-
eYjar- og Grímseyjarsvæðum. Á þeim slóðum var
sJÓrinn mjög kaldur, eða langt fyrir neðan venjuleg
jjtörk, fram eftir sumrinu. Um miðjan ágúst hófu
alborg frá Dalvík og Sigurbjörg frá Patreksfirði
Ve'ðar á Dohrnbanka, var þá strax veiði þar og ís
að hverfa af miðunum. Að flestra áliti er sókn á þau
mið tæpast talin henta minni skipum en 250 tonn að
stærð, enda þótt nokkrir smærri bátar, 60-70 tonn
a stærð, færu þangað s.l. haust. Fengu a.m.k. sum-
lr þeirra slæma heimferð á köflum. Er sjólag oft
mJög slæmt í vondum veðrum þegar skip fara að
nalgast landið þar sem heiti og kaldi straumurinn
m®tast NV af landinu. Á svo fjarlægum miðum sem
°hrnbankinn er, er að sjálfsögðu hentugast að
§eta unnið aflann að miklu leyti um borð í veiði-
? 'P^oum. Á þessum gjöfulu rækjumiðum Dohrn-
anka og Stredebanka, sem er norðvestar, liggur
miðlínan milli íslands og Grænlands. Full ástæða
er fyrir okkur íslendinga til að taka upp viðræður
1 Grænlendinga um gagnkvæma nýtingu mið-
anna á þessum slóðum.
Próun úthafsrækjuveiða er að kalla á byrjunar-
StI®- Hvort stóru loðnuskipin geta farið að líta til
essara veiða fæst væntanlega úr skorið á næstu
fruui- Trúlega verða þau að fullvinna aflann um
°r 0g flytja á erlendan neytendamarkað. Veruleg
r e tl1 ®ttu að vera fyrir minni skipin að sjá
s$ JUVerksmiðjunum í landi fyrir nægu hráefni yfir
rrtartímann. Ekki er ósennilegt að álita að mörg
u >stan eigi eftir að finnast á úthafmu í næstu
'famtíð.
r íeSS. ^er 8eta að árið 1971 fann r/s Hafþór
æ Ju 30 sml. frá Deild úti af ísafjarðardjúpi á smá-
svæði 5 sml. að lengd og 25 sml. að breidd. Fékkst
allmikið magn af rækju á þessum bletti eða upp í
320 kg á togtíma. Hugrún frá Bolungavík, 150 lesta
bátur, stundaði þarna veiðar sumarið á eftir með
nokkrum árangri. Annars hefur veiði ekki orðið á
öðrum slóðum þarna í grennd. Kemur það e.t.v. til
af því hve þorskgöngur eru tíðar um þetta svæði,
sem gera mikinn usla í rækjunni. 1972 fann Hafþór
einnig mið í Berufjarðarál og fengust þar allt að
200 kg á togtíma. Varð einnig vart við rækju í Lóns-
dýpi, allt að 100 kg átogtíma. í nóvember 1971 fann
Hafþór góð rækjumið grunnt í Jökuldjúpi og feng-
ust um 300-600 kg á togtíma. Ekki hafa þessi mið
verið nýtt að neinu marki.
Lokaorð
Að endingu er rétt að minna menn á að leita allra
hugsanlegra ráða til að nýta rækjuna sem best bæði
á innfjörðum og á úthafi. Við megum ekki láta úr-
tölur ráða gerðum okkar í þeim efnum. Veiðarfæra-
tækni vex með hverju ári sem líður. Nú eru rækju-
bátar farnir að toga á þeim blettum sem óhugsandi
var að gert væri áður fyrr. Úthafsveiðar íslendinga
á rækju eru enn á bernskuskeiði. Það liggur í loftinu
að þær eigi eftir að aukast verulega. Þó að svæðum
hafi verið lokað yfir lengri tíma, jafnvel svo árum
skipti, þá megum við ekki líta á þau sem heilagar
kýr, sem enginn má koma nálægt. Þar kunna að
opnast möguleikar með breyttum veiðiaðferðum,
sem áður voru óþekktar.
í þessari upprifjun á þróun rækjuveiða hér á landi
er mörgu ábótavant. Eflaust munu einhverjir vita
betur varðandi einstök atriði og verður svo að vera,
enda hefði fyrirhöfn orðið að vera mun meiri en hér
voru tök á. Hinsvegar verður að vonast til þess að
einhverjir hafi áhuga á að forvitnast um það sem hér
hefur verið sagt.
ÆGIR
er tímarit fyrir alla þá sem hafa áhuga á
útgerð og fiskvinnslu
ÆGIR — 85