Ægir - 01.02.1980, Blaðsíða 12

hafa veiðst í, ali sérstaka stofna, heldur séu rækjurn-
ar þar hluti af þeim rækjustofni sem er umhverfis
allt ísland." „Endurnýjast þá rækjurnar í fjörð-
unum með löngu millibili, þannig að auðn geti
orðið á milli?“ ,,Það er fyrst að segja, að aðalrækju-
tegundin sem veiðist hér við land, lifir einkurn 1
köldum sjó og fylgir því köldu straumunum. Af
því leiðir svo að ekki er von á rækjum af hafi inn a
firði, nema á veturna, þegar kaldi sjórinn kemst
þangað. Þess vegna er líklegt að rækjumagnið a
fjörðum inni endurnýist á veturna, þegar kaldast
er í sjónum. Að öllum líkindum slíta veiðarnar svo
þessum rækjum einum þangað til nýjar göngur
koma úr hafi með köldum straumum veturinn eftir.
Hér er algerlega yfirgnæfandi stóri kampalampinn.
en hér við land eru til tvær aðrar náskyldar tegundir.
sem auðsjáanlega hafa miklu minni þýðingu. Vitan-
lega er þessi veiði eins og öll önnur veiði háð marg-
víslegum sveiflum í sjónum, eins og mönnum
kunnugt frá þorskveiðum, kolaveiðum, ýsuveiðum
og hvaða veiðum sem vera skal. En seinast vil ég
segja það að mér finnst engin ástæða til kvíða 1
sambandi við framtíð rækjuveiðanna.“
Síðan skýrir blaðið frá því að varðbáturinn
framkvæmi nú mælingar hér í Djúpinu og úti a
hafi, og er það gert að ósk Árna Friðrikssonar tij
þess að fá fyllri vitneskju um hitastig í sjónum, bæén
við yfirborð og botn. Þá telur hann einnig að rækju-
veiðimenn þurfi að framkvæma hitamælingar alltaf
jafnframt veiðiskapnum.
Myndin t.v.: Greinarhöfundur hýr '[
svip yfir góðum afla um borð i ba11
sinum. Engilrað.
Að ofan: í þessari veiðiferð fengusl ■
tonn af góðri rækju i 4 hölum.
68 — ÆGIR