Ægir - 01.03.1980, Qupperneq 15

[|1- Iína mætti til ótal dæmi, sem sýna sannleiks-
8‘Idi þessara orða.
Það kann að virðast að verið sé að bera í bakka-
ullan lækinn með því að gera breytingar á vaxta-
'Jörum afurðarlánakerfisins enn einu sinni að um-
r®ðuefni. En það skal samt gert. enda nýlegt og
agætt dæmi um loforð, markmið og efndir stjórn-
'alda og þau skilyrði sem undirstöðuatvinnuvegum
Uru *3’á‘n í þessu landi, á sama tíma og hlúð er að
, sum atvinnugreinum með opinberum aðgerðum
1 okkar helztu samkeppnislöndum. Ekki ber að
s 'Ua þessi orð svo að verið sé að biðja um styrki,
verið er að biðja um festu í stað skipulags-
ysis. Markmiðið með breytingum á vaxtakjörum
a Uröalána átti að vera lækkun kostnaðar útflutn-
‘ngsatvinnuveganna um 2-3%. Þessu markmiði
s >ldi náð með því að lækka ársvexti afurðalána
Ur 18% í 8,5% en taka jafnframt upp gengistrygg-
ln§u á lánunum. Þessu mótmæltu fulltrúar fisk-
unnsjUnnar í landinu og töldu einsýnt að breytingin
^ddi til kostnaðarauka þvert á yfirlýst markmið.
vssar athugasemdir voru að engu hafðar og breyt-
lngin tók gildi í ársbyrjun 1979. Nú í árslok 1979,
lr ársreynslu af þessari breytingu, er niðurstaðan
• aö framleiðendur greiða um 35% í vexti og
j^ngismun af afurðalánum á móti 18% vöxtum fyrir
revtingu. Þannig urðu efndir þessa loforðs, í stað
ostnaðarlækkunar koma stórkostlegar viðbótar-
^ °gur. Verðmæti saltfiskútflutnings á síðasta ári
ar um 32 milljarðar króna eins og áður segir.
urðalán til framleiðslu saltfisks gætu því hafa
,erið um 14-15 milljarðar króna í heild á síðasta
*' I^lðað við 3ja mánaða birgðahaldstíma að
nieöaltali hafa vaxtagreiðslur á þessum lánum
nuniið um 1.300 milljónum króna. en hefðu orðið
að við óbreytt vaxtakjör um 700 milljónir
r°na. f sta5 2-3% kostnaðarlækkunar eins og
^ ,Var stefnt, hefur því orðið um 2% kostnaðar-
ækkun af þessum sökum.
e- 8reinarlok um saltfiskframleiðsluna 1978, fvrir
nu ári, kom fram að Sölusambandið leyfði sér að
a^na; uð lát yrði á þeim erfiðleikum sem við var
a SHtna í markaðslöndunum og saltfiskframleiðsl-
j- ntaetti við eðlilegar markaðsaðstæður ná aftur
v rri stöðu. Nú þegar þessar vonir hafa og virðast
Sgra rætast- leyfir Sölusambandið sér að vona að
nn linni þeim erfiðleikum og þrengingum, sem
aft'arútVegsfólk hefur mátt búa við, og það nái
Ul þeim sess, sem því ber í þessu þjóðfélagi.
-Janúar 1980.
Ágúst Einarsson:
Afkoma veiðanna
I BOTNFISKVEIÐARNAR
Við ákvörðun almenns
fiskverðs um sl. áramót
lagði Þjóðhagsstofnun fram
uppfærða reikninga botn-
fiskveiðiflotans fyrir árið
1978.
Niðurstöður reikning-
anna sýndu nokkuð betri
afkomu en reikningar árs-
ins 1977 eða 6,2% tap af
tekjum á móti 6,6% árið
1977. Afkoma þessara
tveggja ára hefur því orðið
verulega betri en árin 1975 og 1976, en á þeim árum
nam tap í hlutfalli af tekjum frá 12% til 14%.
Þar sem töluverður munur er á milli afkomu
einstakra útgerðagreina á undanförnum árum er
rétt að sýna lauslega rekstrarniðurstöður áranna 1975 - 1978. 1975 1976 1977 1978 Minni skultogarar
Hreinn hagnaður .... .. -11,2% -13,5% -0,8% -4,8%
Vergur hagnaður .... Stærri skultogarar .. 5,4% 1,4% 11.6% 8,2%
Hreinn hagnaður .... .. 21,2% -18,1% 10.0% -3,9%
Vergur hagnaður .... Batar (án loðnu) .. 10.2% -6.4% 0.1% 4,5%
Hreinn hagnaður . .. . .. 14,1% -10.5% 10.3% -8,3%
Vergur hagnaður . ... Samtals .. -0,5% -3,3% 0.4% 2,4%
Hreinn hagnaður .... .. 14,2% -12,3% -6.6% -6,2%
Vergur hagnaður .... .. -0.3% 0,2% 4,7% 8,2%
Svo sem fram kemur í framangreindri töflu
er afkoma stærri togaranna (yfir 500 brl.) orðin
best á árinu 1978, en þessi hluti flotans var lengi
vel með hvað lakasta afkomu eins og sést á árunum
1975 - 1977. Þess ber þó aðgeta að hérer um tiltölu-
lega gömul skip að ræða og bera þau því minni fjár-
magnskostnað en t.d. minni skuttogararnir þar sem
stöðugt hafa bætzt ný skip í þann flokk. Hin afleita
staða bátaflotans á þessum árum á fyrst og fremst
rætur sínar að rekja til aflaleysis.
ÆGIR — 135