Ægir - 01.03.1980, Qupperneq 19

stað lengdar. Áskilið var, að slík breyting á verð-
Fokkun gæti tekið gildi frá og með 1. nóvember
^9, enda fæli hún ekki í sér verðbreytingu,
Þegar á heildina er litið, miðað við ársafla. Á
Vegum Verðlagsráðsins hafði verið unnið að undir-
búningi þessarar breytingar frá því um síðast-
liðin áramót. Á fundi sínum 25. október 1979
akvað Verðlagsráðið að taka upp nýtt verðlagn-
'ngarkerfi fyrir þorsk og ýsu frá og með 1. nóv-
ember 1979 í samræmi við þennan fyrirvara.
Frá og með 1. nóvember 1979, verður því verð á
Þorski og ýsu ákveðið eftir þyngd í stað lengdar.
reytingin er við það miðuð, að meðalverð þessara
tegunda haldist óbreytt, þegar litið er á ársaflann.
I stað þess að taka sýnishorn úr afla og flokka
eftir lengd skal nú fundin með sýnatöku meðal-
Pyngd fisks í farmi fyrir hvora tegund um sig, og
ræðst verðmæti farmsins af þessari meðalþyngd
°S gæðaflokkun. Framleiðslueftirlit sjávarafurða
J^un annast þessa sýnatöku og útreikning á meðal-
Þyngd.
Hæsta verð pr. kg af þorski miðað við slægðan
ísk næst, þegar meðalþyngd þorsks í farmi er 4
'g eða meiri, þ.e. 25 eða færri fiskar eru í hverjum
kg. Hæsta verð pr. kg af ýsu næst, þegar
meðalþyngd ýsu í farmi er 2 kg eða meiri miðað
v’ð slægðan fisk, þ.e. 50 eða færri fiskar eru í
verjum 100 kg. Verðið fer síðan lækkandi með
ækkandi meðalþyngd, þannig að frá hæsta verði
regst ákveðin auratala fyrir hvern fisk, sem þarf
Umfram 25 í 100 kg. af þorski, en umfram 50 í 100
^g af ýsu.
^•skverðsákvörðun l.jan. 1980
Eins og fram kom í upphafi greinarinnar þá
agði Þjóðhagsstofnun fram reikninga ársins 1978
Vl Pessa verðlagningu. Voru þeir reikningar síðan
n°taðir við framreikninga á afkomu útgerðarinnar
rn'v- skilyröi í janúar. Ennfremur var tekið tillit til
allaaukningar á árinu 1979 við framreikning.
annig er gert ráð fyrir 17,1% aflaaukningu frá
í bátareikningi og þar af 19,5% aukningu
otnfiskafla. Þá eru aflaforsendur togaranna þær,
miðað er við 10,3 tonn á úthaldsdag hjá minni
°gurumsemer 17,2%aukningfrá 1978og 13,5tonn
• utPaldsdag hjá stærri togurum, en þar er aukn-
ln8'n áætluð 19,3% frá árinu 1978.
Miðað við þessar aflaforsendur og gildandi
r'S verð fyrir áramót og 9% olíugjald sýndi fram-
eikningurinn eftirfarandi niðurstöðu:
Minni Stœrri
Bdtar togarar: togarar: Samtals:
A. Tekjur alls .. 46.618 52.049 15.775 114.442
B. Gjöld alls ... 46.812 53.992 15.685 116.490
H. hagn./tap ... -194 1.943 +90 -2.048
Brúttóhagn 3.962 4.214 1.230 9.406
H A 100 -0,4% -3,6% +0,6% -1,8%
Þetta var sú mynd af veiðunum sem lá til grund-
vallar við fiskverðsákvörðunina um áramótin. Enn-
fremur er rétt að taka fram að skv. lögunum um
útflutningsgjaldið á árinu 1979 (þ.e. lækkun úr 6% í
5%) þá var gildistími þeirra ákveðinn til áramóta
þannig að taka þurfti ákvörðun um hvort og hvaða
breytingu ætti að gera í því máli. Niðurstaðan
varð sú að útflutningsgjaldið var ákveðið 5,5% frá
áramótum og skiptingu þess breytt nokkuð.
Ennfremur voru lög um olígjald til fiskiskipa
og breytingu á lögum um Aflatryggingasjóð
sjávarútvegsins samþykkt í tengslum við ákvörðun
alm. fiskverðs. Þar sem hér er um að ræða löggjöf
er mikil áhrif hefur á hag útgerðar er rétt að birta
helztu atriði laganna.
LÖG
um tímabundið olíugjald til fiskiskipa.
1. gr.
Þegar fiskiskip selur afla í innlendri höfn, eða
afhendir afla sinn til vinnslu án þess að sala fari
fram, skal fiskkaupandi eða fiskmóttakandi greiða
útgerðarmanni eða útgerðarfyrirtæki olíugjald, er
nemi 5% miðað við fiskverð eins og það er ákveðið
af Verðlagsráði sjávarútvegsins. Hið sama gildir,
þegar fiskiskip selur afla sinn öðru skipi til lönd-
unar í innlendri höfn. Olíugjald þetta kemur ekki til
hlutaskipta eða aflaverðlauna.
2. gr.
Þegar fiskiskip selur afla í erlendri höfn, skal auk
frádráttartölu kjarasamninga og stofnfjársjóðs-
gjalds samkvæmt lögum nr. 3 1976 draga 1,0%
olíugjald til útgerðar frá heildarsöluverðmæti
(brúttósöluverðmæti) við ákvörðun aflaverðlauna,
aukaaflaverðlauna og hlutar samkvæmt kjarasamn-
ingum.
LÖG
um breytingu á lögum um útflutningsgjald af sjávar-
afurðum, nr. 5, 13. febrúar 1976.
1. gr.
2. gr. orðist svo:
ÆGIR — 139