Tímarit lögfræðinga - 01.04.1956, Blaðsíða 51

slysaliæltu um sinn, en nefndin tclur liana þó niinni
en ælla mælti í fljótu bragði.
Þegar unvferðar- og bifreiðalög voru setl 1910, var
hægri liandar umferð lögleidd, en horfið frá því síðar,
að þau tækju gildi að þessu leyli. Njr lög voru því sclt,
er lclu cldri r,egluna Iialdast. Eina ástæðan fyrir þvi,
að liætl var við brej'linguna, var sú, að brczkur hcr
var þá hcr í landi, og búizt var við, að breytingin mundi
valda scrstakri hæltu, er þannig stóð á. Litlu síðar kom
hingað herlið frá Bandaríkjum N-Ameriku. Ilcfði þá og
máll búast við, að andslæðnr umferðarreglur nuindu
valda aukinni slysahættu. Reynslan sýndi þó, að þ.essi
hælla var ofmetin og allar líkur benda lil þess, að
breylingin, sem fyrirhugtið var, hefði áhællulilið mált
ganga fram. Áhæltusjónarmiðið verður því ckki lalið
svo mikilvægt, að þeim ávinningi, sem ynnisl við breyt-
inguna, bcri að fórna þ.ess vegna.
Koslnaðarhliðin lilýlur á hinn bóginn að skipta mestu
máli og cr þvi réll að alliuga hana nokkru nánar.
Þcgar lagabrcylingin lí)i() var undirbúin, var lausleg
áa-llun gcrð um, liver koslnaður blylisl af brcylingunni.
Þar var fyrsl og frcmsl um að ræða kostnað af breyl-
ingu slrælisvagna og annarra almenningsvagna á fjöl-
förnum leiðiun, cn þcir voru þá 30 að tölu. Koslnaður-
inn var áætlaður cigi mciri cn kr. 50.000.— saintals.
Síðan hefur slrirlisvögnuni fjölgað mjög og kostnaður
við breylingar Jiækkað mikið, cn l’lcslar bifrciðarnar cru
nokkuð gamlar. Er því ckki kostandi miklu lil breyt-
inga, enda margar Jxeirra komnar að því að verða
tcknar úr umfcrð, nema e. I. v. á fáförnuslu lciðum.
Ilefur verið safnað nokkrum upplýsingum um bifreiðar
þessar, aldur þeirra og koslnað við brcylingar og þá
miðað við bifrciðar fyrir 20 farþega eða fleiri, en
öðrum minni bifrciðum slcppt, cnda breylingar á þeim
cf lil kcmur, ckki kostnaðarsamar.
Nú cru í notkun 99 slíkar bifrciðar, cldri en frá 1950